Columns

  • Hoeksche Waard

    Konijnen en zo

    Vroeger hadden wij een konijn. Zwart-witte Henk. Henk woonde buiten in een riant hok. Hij werd vertroeteld en kreeg elke avond wat lekkers toegestopt in de vorm van een wortel of andere verse groenten. Aanvankelijk werd zijn hok fanatiek geboend door de kinderen. Totdat Henk ging bijten, van de een ....


    Lees verder...
  • Hoeksche Waard

    De wijde wereld

    Jongens en meisjes, daar staan jullie dan. In de spotlights. Gekapt en opgemaakt, gekleed in passende kledij tegen de achtergrond van een prachtig decor. De afscheidsmusical van groep 8.Ongemerkt dwalen mijn gedachten af, terug naar het prille begin. Ooit stapten jullie als kersverse vierjarige kleu....


    Lees verder...
  • Hoeksche Waard

    Ik hou van jullie…

    ‘Méns, dat zég ik toch! Je snapt er duidelijk he-le-maal niks van!’ Wat gebeurt daar? Wie trekt daar zo’n grote mond open in de wachtruimte van de gate? Ik kijk voorzichtig rond.Ik zie een stel van een jaar of zeventig. Hij, met een onverzorgde baard van een week oud, strohoedje, een smoeze....


    Lees verder...
  • Hoeksche Waard

    Goudkoorts

    Aruba 1824. Bij Rooi Fluit loopt een herdersjongen blootvoets achter zijn kudde. Zijn naam is Willem Rasmijn. Willem heeft het voor die dag wel gehad, hij baalt van de cactusstekels in zijn voetzolen. Als Willem op een rotsblok de zoveelste stekel uit zijn voet pulkt, ziet hij opeens iets glinsteren....


    Lees verder...
  • Hoeksche Waard

    CSI Aruba

    Hier op Noord ligt, verscholen tussen de hotels, een heus vogelreservaat. De Bubaliplas. De naam alleen al wekt de nieuwsgierigheid. Gewapend met telelens gaan we op pad. We belanden in een van de zeldzame regenbuien van de Cariben. De auto geniet van dit verfrissende bad. Het stof van voorgaande we....


    Lees verder...
  • Hoeksche Waard

    Vliegende onderbroeken

    Ik zit op wacht. Buiten waait het als een malle. Ik hou het wasrek op de galerij nauwlettend in de gaten. De handdoeken liggen, dankzij de droger, fris en fruitig in de kast. Nu is het tijd voor het serieuzere werk. Onze onderbroeken.De landlady raadde ons, en vast niet voor niets, af om kleding in....


    Lees verder...
  • Hoeksche Waard

    Paralellen

    Als we de strandstoeltjes neerzetten voor onze zoveelste zonsondergang op Boca Catalina, zie ik hen zitten. Zij beeldschoon, in weinig verhullende bikini. Hij in short, polo en een nonchalant sjaaltje om de nek. Haren strak in de gel, kort getrimd baardje en een kekke zonnebril.Ze zijn in gesprek. ....


    Lees verder...
  • Hoeksche Waard

    Lelijk

    Hier, langs de kust van Aruba, wemelt het van de bruine Peruaanse pelikanen. Imposante verschijningen op de rotsen langs en in de Caribische Zee. Ze kijken vreselijk sacherijnig uit hun venijnige oogjes, maar zijn bijna vertederend mooi van lelijkheid.Ik kan er geen genoeg van krijgen om deze, prehi....


    Lees verder...
  • Hoeksche Waard

    Honden

    Aruba, eiland vol verrassingen. Prachtige witte stranden, al dan niet met de oude verlaten gebouwen van de petrochemische industrie op de achtergrond. De woeste bulderende zee op de oostelijke punt. Brutale lachmeeuwen, stoere pelikanen. Ontelbare bermmonumentjes, wilde ezels op het strand en een ru....


    Lees verder...
  • Hoeksche Waard

    Monumentje

    Langs de kustweg is het ’s avonds net zo druk als op de Rotterdamse Lijnbaan. Uit alle hoeken en gaten komen mensen tevoorschijn om uit te waaien, te wandelen, te sporten en elkaar te ontmoeten. In het oranje en gouden licht van de zonsondergang is het goed toeven.Het is een heerlijke plek die wij....


    Lees verder...
  • Hoeksche Waard

    Gesnapt

    Je woont met je pa en ma in een holletje tussen enorme cactussen aan de rand van een kalkterras op Boca Catalina. Je vader is een grote, stoere, prachtige hagedis. Zelfs zijn naam is mooi: Cnemidophorus arubensis. Hij, in de bloei van zijn leven, draagt een grijsblauw pak met neonblauwe mouwen en ca....


    Lees verder...
  • Hoeksche Waard

    Relieve

    Hij drentelt al een poosje heen en weer. Strak in sporttenue gestoken rekt en strekt hij zijn spieren, huppelt op de plaats en kijkt ongeduldig op zijn sporthorloge. Neemt een diepe ademteug en rent het strand op.Wij zitten op een bankje te wachten op de zonsondergang. De ervaring leert dat wij op d....


    Lees verder...
  • Hoeksche Waard

    Brief

    Lieve Janna en Lev,Vroeger toen ik klein was, was WOII nooit ver weg. De oorlog speelde op de achtergrond altijd een rol in de gedachten van mijn grootouders, ouders en van mijn ooms en tantes. ‘Eet je bord leeg, in de hongerwinter was er niets te eten’. ‘Honger bestaat niet, je hebt gewoon tr....


    Lees verder...
  • Hoeksche Waard

    Bevlekt of onbevlekt  

    Roerloos hangt zij aan een blad. De slangenkoppen op haar beide vleugels kijken ons dreigend aan. ‘Blijf uit de buurt!’ Hier hangt een Atlasvlinder, de grootste nachtvlinder ter wereld. Wonderlijk dat deze joekel ontstaat uit een piepklein eitje. Het vrouwtje kan een spanwijdte bereiken van zoâ€....


    Lees verder...
  • Hoeksche Waard

    Mensen kijken

    Zij maken zich zorgen om hun budget. ‘Zij’, zijn backpackers onderweg naar Azië. Aanleiding is de ruim achttien euro die ze zojuist aftikten bij de coffeecorner op Schiphol. Twee mokken koffie en een gevulde koek… ‘We gaan het zo écht niet redden hoor!’, fluistert zij. Er wordt druk gere....


    Lees verder...
  • Hoeksche Waard

    Luikje

    Ergens, diep onder mijn hersenpan, ligt een harde schijf met opgeslagen herinneringen. Die schijf heeft een luikje dat soms onverwacht openspringt. In een fractie van een seconde borrelt er met een lichte plop iets omhoog en komt er een wonderlijke gedachtestroom op gang.…Misschien is het de leeft....


    Lees verder...
  • Hoeksche Waard

    Montuurtje

    Een opticienszaak ergens in Vlaardingen. ‘Een hele goedemorgen allen!’ Het perfecte plaatje stapt binnen. Vader met studentikoos brilletje, hoogwaterbroek en hete aardappel in de keel, perfect gekapt en chic geklede moeder, twee in merkkleding gehesen dochters en een boomlange nukkige zoon van e....


    Lees verder...
  • Hoeksche Waard

    Sporen

    In de linnenkast stuit ik op een doos gevuld met handwerkjes. Ruim tachtig tot honderdtien jaar geleden gemaakt door drie meisjes. Bovenop ligt een groezelig gebreid proeflapje. Een ribbeltjes rand, tricot steek, gerstekorrel, een poging tot ajour en tussendoor ontelbare gaatjes veroorzaakt door gev....


    Lees verder...
  • Hoeksche Waard

    Speculaas

    Mijn oma had een speculaasplank. Zo een met een molentje. Of ze hem ooit gebruikte weet ik niet, ik heb er in ieder geval geen actieve herinnering aan.Hè, begin ik nu óók al. Ik wilde eigenlijk een stukje over speculaas schrijven, krijgt het verhaal opeens een onverwachte wending. Dat kan je zo h....


    Lees verder...
  • Hoeksche Waard

    Geen idee

    Tijdens een kastopruiming komen wat oude fotoalbums tevoorschijn. Ik duik erin en zie mezelf veranderen van baby, in peuter, in kleuter, in schoolmeisje, student, bruid, moeder en oma.  Talloze foto’s passeren de revue. Van roeien op de Binnenmaas, mijn vaders’ werkplaats, mijn babybroertje. St....


    Lees verder...
or
or

Uw zoekterm + enter