Kleine culinaire ontmoetingem

Eten is belangrijk. Buiten dat we zonder eten niet kunnen leven, hebben smaken en geuren nog andere functies. O.a. een geheugenfunctie. Hoe? Nou zo…

Bij pindarotsjes denk ik aan onze oude buurvrouw Lijntje Naaktgeboren. Op de vakantiedagen die ik als kind bij haar doorbracht smulden we samen van deze traktatie.

Bij stroopbrokken denk ik aan oom Bas. Dé ‘brokken-maker’ bij uitstek. Gloeiendhete stroop werd op het koude stenen aanrecht uitgestort en na stolling in stukjes geknipt. Heerlijk!

Bij pannenkoeken denk ik aan dominee De Jong. Hij bakte dikke ‘planken’ die rijkelijk werden beleg met kaas, worst of alles waar je maar enigszins een pannenkoek mee kon beleggen inclusief appelmoes. Denkend aan deze exemplaren keert mijn maag zich met terugwerkende kracht om.

Bij macaroni (met Smac) denk ik aan tante Jo. Met een klein budget wist ze de lekkerste gerechten op tafel te zetten.

Bij chocolaatjes in de vorm van hulstblaadjes met gekleurde besjes denk ik aan oma. Ik ben er nog steeds niet achter of rode chocolade nu wel of niet naar chocola smaakt.

Bij thee met suiker en melk denk ik aan de moeder van een jeugdvriendinnetje. Zonder melk geen thee, dat is ongezond!Ik heb er menig woensdagmiddag uren over gedaan om dit goedje weg te werken.

Bij borstplaat denk ik aan mevrouw van Es van der Have die rond Sinterklaas mooie harten voor ons ‘bakte’. Haar borstplaatvormen staan nu in mijn keuken.

Bij tartaartjes denk ik aan oom Aart die op onovertroffen wijze het perfecte tartaartje op tafel zette.

Bij appeltaart denk ik aan tante Bep. Dé appeltaartbakker van de familie. Met appeltaart van tante Bep wordt iedere verjaardag pas echt een feestje.

Bij hutspot met gebakken uien denk ik aan tante Neeltje. Door haar culinaire tip smaakt mijn lievelingskostje nog lekkerder.

Bij koffie met opgeschuimde melk, een snufje zout en een vleugje cacao denk ik aan tante Heiltje. Zij was haar tijd ver vooruit. Een barista eerste klas.

Bij verse frieten denk ik altijd aan mijn vader.  Frietenbakkereerste klas. Mijn neven kwamen op zaterdag rond etenstijd vaak ‘heel toevallig’ even buurten.

Zo heb ik bij veel etenswaren associaties met mensen die een rol speelden in mijn leven. Zij komen soms spontaan om het hoekje van mijn geheugen kijken.

De traditie van verse familiefrieten heb ik overigens persoonlijk voortgezet. Zo, nu is het de hoogste tijd om de frietaardappels te gaan schillen!