Roodkapje

Gesprek op Landgoed Den Treek: ‘Hé een bankje… Zet jij de fietsen even weg, dan kunnen we ons daar installeren. Geweldig, zo onder de bomen. Heerlijk beschut en met mooi zicht over de omgeving. Kan niet beter, eerste rang!

‘Waar is de thermosfles? O ja, ik pak hem wel even uit de fietstas. Ik ben inmiddels écht toe aan een bakkie. Wil je er een boterhammetje met kaas bij of liever een stroopwafel, ook lekker natuurlijk!’

‘Best frisjes zo vroeg in de ochtend, maar wel fijn dat we bijtijds van huis gingen. De dagjesmensen zijn we in ieder geval voor… wij zitten hier gebeiteld’.

‘Denk je dat het druk wordt vandaag of zouden de nieuwsberichten mensen afschrikken? ‘

‘Welnee, het zal wel los lopen met de drukte, angsthazen zijn het. Eén sensatiebericht van Staatsbosbeheer en iedereen doet het in de broek. Kuddedieren!’

‘Dat verhaal van Roodkapje vond ik altijd al zwaar overdreven. ’t Heet niet voor niets ‘sprookje’. Ík ben niet bang voor de boze wolluf’.

‘De soep wordt nooit zo heet gegeten als ze wordt opgediend. Dat kind heeft het beslist uitgelokt. Het zijn tegenwoordig allemaal ongeleide projectielen. Ze hoefde niet eens in het ziekenhuis te blijven, dus het zal wel meevallen. Die BSO-leiding moet beter opletten’.

‘Normaal gesproken was ‘t ie rustig langs gewandeld. Niks aan het handje’.

‘Ik kan bijna niet wachten! Ben er opgewonden van! De verrekijker… waar is de verrekijker? Vergéten, kom-op-zeg… ‘

‘Best nog vochtig dit bankje. Ik pak even mijn regenjas voor onder mijn billen. Optrekkend vocht is niet best voor de gewrichten’.

‘Niet zo miepen, het doel heiligt de middelen zei mijn oma altijd. Dan maar een natte kont’.  

‘Oké, mij hoor je niet klagen. Ik heb het gevoel alsof we in een documentaire van National Geographic zitten. Altijd al gewild. Misschien neemt ze haar welpjes mee. Dat zou fantastisch zijn! Ik zit zo hoog in mijn emoties, ’k schiet gewoon vol’.

‘Laat je gerust gaan, schaam je niet voor je gevoelens.  Volkomen begrijpelijk, zo’n kans krijg je slechts één keer in het leven. Wachten duurt trouwens lang zeg… ‘

‘Mijn grootste wens is dat ik haar en die schattige kleintjes zou kunnen aaien! Oh! Kijk, daar komt ze. Wat ben je mooi! Kom schatje…. Goed volk. Wij weten álles over het wildleven.  Ach, lieffie… durf je niet, dan kom ik toch naar jou toe…’

‘AU!! HELP!! BEL 112. &@# WOLF!’