Wortels

Een paar weken geleden kreeg ik de uitslag van mijn DNA test. Een (commerciële) autosomale test. Waar ter wereld liggen mijn wortels was de hamvraag. Mijn wortels blijken voor 100% in West en Oost-Europa met uitschieters richting Scandinavië (49,3%) en Engeland (48,4%) te liggen. Een klein percentage is  Asjkenazisch Joods.

Al eerder vroeg ik mij af of ook herinneringen vastliggen op menselijk DNA. Dit naar aanleiding van mijn fascinatie voor de Holocaust en de herkenning die ik had toen ik voor het eerst Jiddische muziek hoorde. De 2,3% Asjkenazisch Joods DNA verraste mij dan ook niet.

Al jarenlang ben ik bezig met stamboomonderzoek. Niet in stoffige maar via digitale archieven. Ik begon met het maken van kwartierstaten. Kwartierstaten zijn beknopte stambomen via de mannelijke lijn. Vanuit die kwartierstaten zocht ik verder.

Internet is onuitputtelijk. Via My Heritage heb ik toegang tot een database barstensvol internationale stamboomgegevens. De stamboom van vaderskant is inmiddels afgerond. Via vaders vaderskant kwam ik uit rond het jaar 1490. Van vaders moederskant stopt het spoor in 1520. De namenlijsten zijn, wat mij betreft, oninteressant maar het verhaal achter een naam maakt het zo leuk.

Zomaar een greep. Mijn stamboom geeft een lange lijst beroepen waaronder landbouwers, armenmeesters, schepenen en schouten, beheerders van sloten en vaarten, militairen en dijkgraven prijs. Mijn oudst geworden voormoeder werd 99 jaar. Januari is de maand waarin het hoogste percentage familieleden werd geboren. 49% van mijn voorfamilie was vrouw, 51% was van het mannelijk geslacht.

Mijn directe voormoeder van 10 generaties terug trouwde maar liefst 4 keer. Haar laatste echtgenoot was 20 jaar jonger. Een toyboy, ze was haar tijd ver vooruit! Het gemiddelde leeftijdsverschil bij huwelijk bedraagt 4,6 jaar.  Een van mijn voormoeders werd op 14-jarige leeftijd moeder. Mijn betbetovergrootouders kregen maar liefst 15 kinderen. Het verschil in leeftijd tussen het oudste en het jongste kind bedroeg 27 jaar. Mijn betovergrootouders overleden drie dagen na elkaar aan de Spaanse griep.

Ach, stambomen… zo heeft iedere gek zijn eigenaardige gebrek. ’t Is leuk om te weten maar het voegt natuurlijk niks toe aan het wereldgebeuren.

En dat DNA? We geven het nu eenmaal door aan ons nageslacht. Echter voor de meeste kinderen is die 50% van de genen die ze van ons meekrijgen totaal ondergeschikt aan de 100% onvoorwaardelijke liefde die we aan hen mogen geven.  Voor hen is dat laatste aspect waarschijnlijk veel belangrijker. Laten we dat vooral niet vergeten!