Anonieme helden
Langzaam wordt de wereldwijde vlucht van het coronavirus duidelijk. Wetenschappers brengen het met rode stippen in kaart en voeren een wedloop met de tijd. Corona trekt over Europa als een sprinkhanenplaag.
Niks en niemand ontziend vreet het zich een weg door de samenleving. Nestelt zich angstaanjagend snel op en in menselijk weefsel. Schurkt zich behaaglijk in slijmvliezen en doet, als een modern vernietigingswapen, haar ding.
Met al onze kennis en macht kunnen wij Corona en haar gevolgen niet voorkomen. Lopen structureel achter de feiten aan. De natuur heeft zijn eigen agenda, heeft de mens vogelvrij verklaart. Plaats en tijdstip van opduiken onbekend.
Besmettelijke ziekten zijn van alle tijden en hebben in de geschiedenis op meerdere momenten hun dodelijke rol gespeeld. Bekend zijn massamoordenaars als cholera en de Spaanse Griep.
In de middeleeuwen waardde de pest rond in Europa. Vrijwel elke stad en elk dorp werd erdoor getroffen. Als beelddenker zie ik de ‘pestdokters’ in hun pakken met de bekende snavels door de straten trekken.
Kruizen op de deurposten van besmette huizen. Hartverscheurende verhalen opgetekend door monniken en door schilders aan het doek toevertrouwd. Scènes uit Thea Beckmans boeken die nu in hedendaagse beelden via onze nieuwskanalen opduiken.
In Brielle stond tot in de zeventiger jaren een ‘pesthuis’. In 1602 ingericht als quarantaine plek voor pestlijders. In het pesthuis woonde de pestmeester en hij verzorgde de patiënten. Mijn vader wist over het gevecht met de pest behoorlijk‘sterke’ verhalen te vertellen. Nu besef ik, met de berichtgeving uit China, Italië en Spanje voor ogen, dat die verhalen waarschijnlijk meer op waarheid berustten dan ik me als kind voor kon stellen.
Voor mij staat Corona vanaf dag een voor de moderne pest. De paralellen zijn overduidelijk.
Artsen, verplegend personeel, laboranten, onderzoekers… Verbeten vechten zij moedig voort. Ondanks vermoeidheid en extreme mentale druk offeren ze zich op voor anderen.
Stellen de eigen gezondheid in de waagschaal. Zoals de voormalige pestmeesters in de middeleeuwen, zijn zij de helden van vandaag. Anoniem, zonder naam of gezicht worden ze in de geschiedenisboeken bijgeschreven.
Lang leve onze helden!
Niks en niemand ontziend vreet het zich een weg door de samenleving. Nestelt zich angstaanjagend snel op en in menselijk weefsel. Schurkt zich behaaglijk in slijmvliezen en doet, als een modern vernietigingswapen, haar ding.
Met al onze kennis en macht kunnen wij Corona en haar gevolgen niet voorkomen. Lopen structureel achter de feiten aan. De natuur heeft zijn eigen agenda, heeft de mens vogelvrij verklaart. Plaats en tijdstip van opduiken onbekend.
Besmettelijke ziekten zijn van alle tijden en hebben in de geschiedenis op meerdere momenten hun dodelijke rol gespeeld. Bekend zijn massamoordenaars als cholera en de Spaanse Griep.
In de middeleeuwen waardde de pest rond in Europa. Vrijwel elke stad en elk dorp werd erdoor getroffen. Als beelddenker zie ik de ‘pestdokters’ in hun pakken met de bekende snavels door de straten trekken.
Kruizen op de deurposten van besmette huizen. Hartverscheurende verhalen opgetekend door monniken en door schilders aan het doek toevertrouwd. Scènes uit Thea Beckmans boeken die nu in hedendaagse beelden via onze nieuwskanalen opduiken.
In Brielle stond tot in de zeventiger jaren een ‘pesthuis’. In 1602 ingericht als quarantaine plek voor pestlijders. In het pesthuis woonde de pestmeester en hij verzorgde de patiënten. Mijn vader wist over het gevecht met de pest behoorlijk‘sterke’ verhalen te vertellen. Nu besef ik, met de berichtgeving uit China, Italië en Spanje voor ogen, dat die verhalen waarschijnlijk meer op waarheid berustten dan ik me als kind voor kon stellen.
Voor mij staat Corona vanaf dag een voor de moderne pest. De paralellen zijn overduidelijk.
Artsen, verplegend personeel, laboranten, onderzoekers… Verbeten vechten zij moedig voort. Ondanks vermoeidheid en extreme mentale druk offeren ze zich op voor anderen.
Stellen de eigen gezondheid in de waagschaal. Zoals de voormalige pestmeesters in de middeleeuwen, zijn zij de helden van vandaag. Anoniem, zonder naam of gezicht worden ze in de geschiedenisboeken bijgeschreven.
Lang leve onze helden!