Hoeksche Waard
Ouders zijn soms in staat om ons kroost achter het behang te plakken. Zowel de dreinende kleintjes, maar ook de doordrammende volwassen kinderen. Vergis je niet, behangpapier is inzetbaar voor alle leeftijden. Kleine kinderen, kleine zorgen: grote kinderen, grote zorgen. Dat schijnt gelijk op te ga....
Hoeksche Waard
We bezoeken de Mariakerk van Visby. Een imposante kathedraal waarvan delen dateren uit de vroege middeleeuwen.Tussen het koor en het altaar van de kerk liggen eeuwenoude grafstenen. Kleinzoon Lev is gefascineerd door de heroïsche afbeeldingen. Ridders met helmen, ijzeren arm-, borst- en beenbekledi....
Hoeksche Waard
Kleinzoon Lev is in de ban van de vos, die zijn leger en hol waarschijnlijk ergens in de buurt van het vakantiehuisje heeft opgeslagen. Hij heeft een hoopje poep gesignaleerd. Midden op het pad. ‘Zou dat vossenpoep zijn, oma Leni?’, vraagt hij. We besluiten Google in te schakelen, want Freek Vo....
Hoeksche Waard
Wij zijn ermee opgegroeid. Vaak hoost het uit de hemel of fietsen we door een miezerig regengordijn naar het werk. Al dan niet met stevige tegenwind. Stiekem houd ik er wel van.We hebben nogal wat woorden om regen te duiden: motregen, lenteregen, stortregen, plensbui, hoosbui, hemelwater, neerslag, ....
Hoeksche Waard
Vanaf zo’n vijftig meter afstand staart hij mij strak mij. Zijn felle groenbruine ogen kijken recht in de mijne.  Zonder een enkele beweging staat hij doodstil op het pad naast ons huis. Zijn volle dikke staart hangt naar beneden, de oren attent gespitst, de spieren gespannen om bij gevaar weg te....
Hoeksche Waard
Vroeger hadden wij een konijn. Zwart-witte Henk. Henk woonde buiten in een riant hok. Hij werd vertroeteld en kreeg elke avond wat lekkers toegestopt in de vorm van een wortel of andere verse groenten. Aanvankelijk werd zijn hok fanatiek geboend door de kinderen. Totdat Henk ging bijten, van de een ....
Hoeksche Waard
Jongens en meisjes, daar staan jullie dan. In de spotlights. Gekapt en opgemaakt, gekleed in passende kledij tegen de achtergrond van een prachtig decor. De afscheidsmusical van groep 8.Ongemerkt dwalen mijn gedachten af, terug naar het prille begin. Ooit stapten jullie als kersverse vierjarige kleu....
Hoeksche Waard
‘Méns, dat zég ik toch! Je snapt er duidelijk he-le-maal niks van!’ Wat gebeurt daar? Wie trekt daar zo’n grote mond open in de wachtruimte van de gate? Ik kijk voorzichtig rond.Ik zie een stel van een jaar of zeventig. Hij, met een onverzorgde baard van een week oud, strohoedje, een smoeze....
Hoeksche Waard
Aruba 1824. Bij Rooi Fluit loopt een herdersjongen blootvoets achter zijn kudde. Zijn naam is Willem Rasmijn. Willem heeft het voor die dag wel gehad, hij baalt van de cactusstekels in zijn voetzolen. Als Willem op een rotsblok de zoveelste stekel uit zijn voet pulkt, ziet hij opeens iets glinsteren....
Hoeksche Waard
Hier op Noord ligt, verscholen tussen de hotels, een heus vogelreservaat. De Bubaliplas. De naam alleen al wekt de nieuwsgierigheid. Gewapend met telelens gaan we op pad. We belanden in een van de zeldzame regenbuien van de Cariben. De auto geniet van dit verfrissende bad. Het stof van voorgaande we....
Hoeksche Waard
Ik zit op wacht. Buiten waait het als een malle. Ik hou het wasrek op de galerij nauwlettend in de gaten. De handdoeken liggen, dankzij de droger, fris en fruitig in de kast. Nu is het tijd voor het serieuzere werk. Onze onderbroeken.De landlady raadde ons, en vast niet voor niets, af om kleding in....
Hoeksche Waard
Als we de strandstoeltjes neerzetten voor onze zoveelste zonsondergang op Boca Catalina, zie ik hen zitten. Zij beeldschoon, in weinig verhullende bikini. Hij in short, polo en een nonchalant sjaaltje om de nek. Haren strak in de gel, kort getrimd baardje en een kekke zonnebril.Ze zijn in gesprek. ....
Hoeksche Waard
Hier, langs de kust van Aruba, wemelt het van de bruine Peruaanse pelikanen. Imposante verschijningen op de rotsen langs en in de Caribische Zee. Ze kijken vreselijk sacherijnig uit hun venijnige oogjes, maar zijn bijna vertederend mooi van lelijkheid.Ik kan er geen genoeg van krijgen om deze, prehi....
Hoeksche Waard
Aruba, eiland vol verrassingen. Prachtige witte stranden, al dan niet met de oude verlaten gebouwen van de petrochemische industrie op de achtergrond. De woeste bulderende zee op de oostelijke punt. Brutale lachmeeuwen, stoere pelikanen. Ontelbare bermmonumentjes, wilde ezels op het strand en een ru....
Hoeksche Waard
Langs de kustweg is het ’s avonds net zo druk als op de Rotterdamse Lijnbaan. Uit alle hoeken en gaten komen mensen tevoorschijn om uit te waaien, te wandelen, te sporten en elkaar te ontmoeten. In het oranje en gouden licht van de zonsondergang is het goed toeven.Het is een heerlijke plek die wij....
Hoeksche Waard
Je woont met je pa en ma in een holletje tussen enorme cactussen aan de rand van een kalkterras op Boca Catalina. Je vader is een grote, stoere, prachtige hagedis. Zelfs zijn naam is mooi: Cnemidophorus arubensis. Hij, in de bloei van zijn leven, draagt een grijsblauw pak met neonblauwe mouwen en ca....
Hoeksche Waard
Hij drentelt al een poosje heen en weer. Strak in sporttenue gestoken rekt en strekt hij zijn spieren, huppelt op de plaats en kijkt ongeduldig op zijn sporthorloge. Neemt een diepe ademteug en rent het strand op.Wij zitten op een bankje te wachten op de zonsondergang. De ervaring leert dat wij op d....
Hoeksche Waard
Lieve Janna en Lev,Vroeger toen ik klein was, was WOII nooit ver weg. De oorlog speelde op de achtergrond altijd een rol in de gedachten van mijn grootouders, ouders en van mijn ooms en tantes. ‘Eet je bord leeg, in de hongerwinter was er niets te eten’. ‘Honger bestaat niet, je hebt gewoon tr....
Hoeksche Waard
Roerloos hangt zij aan een blad. De slangenkoppen op haar beide vleugels kijken ons dreigend aan. ‘Blijf uit de buurt!’ Hier hangt een Atlasvlinder, de grootste nachtvlinder ter wereld. Wonderlijk dat deze joekel ontstaat uit een piepklein eitje. Het vrouwtje kan een spanwijdte bereiken van zoâ€....
Hoeksche Waard
Zij maken zich zorgen om hun budget. ‘Zij’, zijn backpackers onderweg naar Azië. Aanleiding is de ruim achttien euro die ze zojuist aftikten bij de coffeecorner op Schiphol. Twee mokken koffie en een gevulde koek… ‘We gaan het zo écht niet redden hoor!’, fluistert zij. Er wordt druk gere....