Brief aan mijn kleinkinderen

Op deze prachtige februari dag even een briefje aan jullie. De maatregelen tegen Corona zijn wat betreft het basisonderwijs versoepeld. Jullie mochten twee weken geleden weer naar school. Wat duurt dat vervelende virus lang hé? Net als jullie speelt het graag verstoppertje en is het dol op verkleedspelletjes. We schrikken ons telkens een hoedje als het onverwachts in een ander jasje weer tevoorschijn komt en iedereen reageert daar anders op.

Sommige mensen zien vooral de negatieve kanten van de zaak. Ze zijn ongeduldig, gefrustreerd en boos, heel boos. Dat ontaardde laatst in, voor jullie, onbegrijpelijk en beangstigend geweld. ‘Oma, is het nu oorlog?’

Oma bekijkt het graag positief, doet aan omdenken. Omdenken betekent iets negatiefs een positieve lading geven.

Want, buiten alle machteloosheid, uitzichtloosheid en beperkingen die Corona met zich meebrengt léért het virus ons ook van alles. Zowel op wetenschappelijk als maatschappelijk gebied. Het brengt ons saamhorigheid vanuit het besef dat we het samen moeten doen. Het geeft ons moed en eigenzinnigheid om uit onze comfortzone te stappen.

Corona maakt ons boos maar we kunnen die boosheid omzetten in vasthoudendheid om het virus er onder te krijgen. Het leert ons de kleine dingen te waarderen en maakt ons bewust van het feit dat de kracht van het leven in onszelf zit. Het maakt ons opstandig maar die opstandigheid schenkt ons vindingrijkheid en inzicht om creatieve oplossingen te bedenken. Het veroorzaakt verdriet maar daardoor leren we te troosten. Het leert ons omzien naar elkaar.

Ja, oma kan prachtig praten, gebruikt woorden waar jullie niets van snappen. Daar zijn jullie te jong voor. Later, als jullie groot zijn, zullen jullie begrijpen hoeveel invloed Corona op de mensheid heeft gehad. Méér dan iedereen van tevoren had kunnen bedenken. De wereld zal nooit meer hetzelfde zijn en voorgoed veranderen.

Jullie vragen vaak: ‘Oma, wat vind jij eng?’ Dan dreunt oma op wat ze allemaal eng vindt. Grote vrachtauto’s op de snelweg, steile trappen zonder leuning, zwemmen in zee… Iets eng vinden mag. Knorretje uit Winnie de Poeh vindt veel dingen eng. Toch stapt hij, met trillende oortjes, dapper door.

Corona is best eng maar blijf spontaan en positief in het leven staan. Tegelijkertijd wens ik jullie een gezonde dosis boosheid, opstandigheid en eigenzinnigheid toe, hoewel die eigenschappen vaak een negatieve lading hebben. Echter Corona leert ons dat we zelfs dát nodig hebben om zinvol met beide benen in het leven te staan.


Liefs van oma Leni