Geheimen

Een tijdje geleden las ik in een damesblad ingezonden brieven over familiegeheimen. Ik heb ze met verbazing gelezen. Hoe kunnen mensen zo lang zwijgen? Ook al liggen er nobele bedoelingen aan ten grondslag. Een bijna bovenmenselijke inspanning. En dan nog het risico dat alles uitkomt want een geheim heb je meestal niet alleen.

Onwillekeurig dacht ik terug aan de Turkse gids Figri die ons begeleidde tijdens een rondreis door Anatolië. Hij vertelde ons de legende van Koning Midas. Midas was koning van het koninkrijk Frygië gelegen in het gebied van het huidige Ankara.

Pan, God van de herders, speelde vrolijke deuntjes op zijn rietfluit en had veel bewonderaars. Naast zijn schoenen lopend, daagde hij Apollo, God van de muziek, uit voor een wedstrijd. Berggod Tmolos moest een oordeel vellen.

Het werd een hele happening. Deelnemers en toeschouwers, iedereen doste zich feestelijk uit. Pan begon en speelde een prachtig meeslepend lied op zijn rietfluit. Iedereen juichte!

Daarna was Apollo aan de beurt. Hij speelde op zijn lier een ontroerende melodie die wegzweefde over het land. Het publiek kon alleen maar ademloos zwijgen... Tmolos riep Apollo uit tot winnaar.

Echter Koning Midas vond Pan beter.

"Onmogelijk", zei Tmolos. "Er mankeert niks aan mijn oren", zei Midas. Apollo zei: "Onzin! Je bent het niet waard de oren van een mens te hebben". De oren van Midas veranderden ter plekke in lange ezelsoren. Apollo zei snerend: “Nu lijk je op de ezel die je bent”.

De vernederde koning schaamde zich vreselijk en verborg zijn oren onder een grote tulband. Maar... ook een koning moet naar de kapper. De kapper ontdekte het geheim van Midas.

De kapper worstelde er mee. Het lag weken op het puntje van zijn tong maar hij was doodsbang om gestraft te worden. Op een dag hield hij het niet meer uit. Hij moest het kwijt. hij groef een gat in de oever van een bergbeek. Hij fluisterde het geheim in het gat en gooide het gat dicht. Zo dat was hij kwijt!

Elk geheim wil echter openbaar en doorverteld worden.

Op de plek van het gat, daalde een zaadje neer. Het zaadje groeide uit tot een rietpluim. De wind blies. De rietpluim ruiste en riep: "Koning Midas heeft ezelsoren!!" De boodschap ging als een lopend vuurtje door het koninkrijk. Toen Midas dat ontdekte, stierf hij van schaamte.

De moraal van dit verhaal: spreek gewoon de waarheid, dan hoef je nooit te liegen!