Klein Sluuske en een tuut

Een ochtendje outlet. Op overhemdenjacht belanden we in een herenmodezaak. Daar zit moeders, puffend onderuitgezakt in een fauteuil. De handen gevouwen over een hoogzwangere buik. Haar dochtertje huppelt door de winkel en laat haar handjes door een display met stropdassen glijden.

‘Zacht’, murmelt ze, nauwelijks verstaanbaar door de speen in haar mond. Vaders beent geïrriteerd langs een rek met kostuums. Waar hangt zijn maat? Dochterlief hangt inmiddels, luidkeels jengelend, om de nek van moeders. Vaders is het zat, trekt de speen uit haar mond en propt hem in zijn broekzak. ‘Zo, nú stoppen’, blaft hij.

Dochter gilt: ‘Mijn tuut, ik wil mijn tuut!’ De maat is vol. Vaders neemt dochter in de houdgreep, moeder staat moeizaam kreunend op en weg zijn ze. De rust keert weer.

Volgende pitstop. Een bekende modezaak waar ze naast kleding ook ondergoed verkopen. Terwijl zoon zich in de T-shirts verdiept, kijk ik wat rond. Bij de onderbroeken staan een oudere heer en dame. ‘Neemde gij nou geweun die L, tie is groat genug’, zegt zij. ‘Ik wil gene ballenknieper, sputtert hij tegen. ‘Nou, wâ dan, ene boxershort?’, vraagt zij. ‘Met ofte zonder gullup? ‘k Zou maar mét gullup nemen’, beslist ze. ‘Alhoewel…’, ze werpt een kritische blik op de boxer in kwestie. ‘Ach gut, kijk ‘es an wat een klein sluuske, da hedde gij toch niks an!’ ‘Dan hedde g’al un ongelukske voor g ‘em tevoorschijn het’. Als wij de winkel verlaten, is de keus nog niet bepaald.

In de verte hoor ik geblèr: ‘mijn tuut, ik wil mijn tuut!’ Een paar meter verderop staat een aardbeienkraam. Hoe meer bakjes je koopt, hoe goedkoper de prijs per bakje. Een jongetje kijkt peinzend toe. Hij vraagt: ‘Mama, we zijn hier in een outlet hé? En daar zijn alle spullen goedkoper omdat ze over waren, toch? Maar, aardbeien kunnen toch niet over zijn? Dan zijn ze toch allang verrot?’. Geen speld tussen te krijgen, denk ik.

‘Mijn tuut, ik wil mijn tuut!’, daar gaan zij weer. Vaders kijkt verbeten voor zich uit. Die tuut, die krijgt ze niet!

Na een laatste rondje houden wij het voor gezien. En ja wel hoor… Bij de parkeerautomaat klinkt luidkeels: ‘Mijn tuut, ik wil mijn tuut!’. De heer van het te ‘kleine sluuske’ wil passeren. Het meisje verspert hem de weg. ‘Toet, toet, mag ‘k er effekes langs?’, klinkt het. ‘Toet? Ík wil mijn túút!’, is het antwoord.