Magische knipoog

Ik ben in de kelder op zoek naar een sierpotje voor mijn kleindochter. Ze wil een kerststukje maken. Oma heeft vast wel wat spulletjes om te gebruiken. Natuurlijk, oma Leni is net een hamster. Roep maar iets en ze heeft het.

Een potje is snel gevonden. Nu nog stekers om het stukje gezellig op te maken. Liefst iets wat kinderen leuk vinden. Ze hebben niets met boomschors of dennenappels maar willen kleurige paddenstoeltjes, glitterballen, gouden sterren of besneeuwde figuren. Waar heb ik die toch gelaten? Heb ik ze eigenlijk wel…

Ik, zei de hamster, ben niet zo georganiseerd. Eerlijk gezegd heb ik in het bos hals moeite om de afzonderlijke bomen te onderscheiden. De kelder is groot en heeft zóveel verborgen holletjes. Op voordehand liggende plekken vang ik bot.

De zoektocht wordt opgeschaald. Dozen en de oude porseleinen pispot met deksel van opoe worden geopend. Een grote mand onder een berg boodschappentassen vandaan getrokken. De inhoud van twee muffe rieten koffertjes geïnspecteerd. Tevergeefs.

Opeens zie ik vanuit mijn ooghoek een vergeeld plastic tasje met het logo van Kruiderij Minerva, Winkelcentrum Koningshoek, Maassluis. Maassluis? Ik kom zelden in Maassluis, ben er in geen honderd jaar geweest.

Kruiderij Minerva… volstrekt onbekend. Het tasje kraakt en kleeft een beetje van ouderdom. Hoe lang ligt het daar al achter op die plank verscholen tussen wat glaswerk?

Het tasje is keurig dichtgeknoopt. Ik peuter de kleverige knoop los. In het tasje zitten een glazen rood paddenstoeltje met witte stippen, drie zilveren balletjes, een gouden ster, een hartje, een plastic wit besneeuwd boomblad en een krultak met schreeuwerige glitters. Als kers op de taart vis ik er ook nog een prachtig rood met gouden strik uit. Perfect!

Opeens hoor ik haar breekbare stem en zie ik haar staan. Zo’n zeven jaar geleden. ‘Ik heb mijn kersstukjes opgeruimd. De stekertjes heb ik bewaard, misschien heb jij er nog wat aan. Altijd makkelijk als je kersstukjes gaat maken. Op school ofzo. Neem alsjeblieft mee, dan ben ik ervan af. Het is zonde om weg te gooien’.

Lieve oude tante van me,
U had gelijk en zoals altijd een vooruitziende blik. Net nu ik het nodig heb, komt uw al lang vergeten tasje, als bij toverslag, uit haar schuilplaats tevoorschijn.

Gevuld met precíes de dingetjes die ik voor ons meisje in gedachten had. Niet te geloven…

Bedankt voor deze magische knipoog uit de hemel!

Groetjes, Leni