Piep, piep, woefffff

We hebben een logé, kleinzoon. Twee uur ‘s nachts. ‘Oma, help, ik moet plassen. Kom je?’ Even later hijst oma hem in bed, dekt hem toe en hij slaapt verder. Oma niet. De hond zal zo ook wel komen.

Hoogbejaard is hij en dat is te merken. Na drieëndertig jaar hebben we voor de vierde keer een baby in huis. Gebroken nachten met alles erop en eraan, inclusief dweilsessies.

Tien over drie. Gepiep en af en toe een blaf: ‘Baas, ik moet eruit!’ Kreunend draait baas zich om en stap uit bed. Gelukkig hebben we een tuin, je zal driehoog achter wonen.

Hond naar buiten, baas kleumend met blote voeten op de ijskoude keukenvloer. Hond draait verward enkele rondjes op het erf, keert zich om en wil naar binnen. Hij zal toch niet dement worden, hij vergeet helemaal te plassen…

Hond naar binnen, misschien was het loos alarm. Baas kruiptin bed. ‘Piep, piep, woef!’ Baas loopt met stoom uit haar oren, voor de tweede keer binnen het kwartier de trap af. Het circus begint van vooraf aan.

Hond draait rondjes en loopt verder de tuin in. Hij verdwijnt in het donker. Baas trekt haar jas aan, zestikt van de kou. De tuin is groot, wachten duurt lang.

Wat nu, roepen? Ja joh, zal de buurvrouw blij van worden. Toch maar niet. Twintig minuten verder komt meneer tergend langzaam aansjokken. Baas heeft bevroren tenen.

Hond naar binnen, hij krijgt alvast medicijnen voor zijn versleten knie. Hond in zijn mand, baas in bed. Vijf voor vier:‘Piep, piep!’. Nee hè! Baas vertikt het.

Al staat de koningin naast haar bed, ze- komt- er- níet- uit! Na nog wat bescheiden piepjes, houdt hond het voor gezien.

Baas hoort de torenklok half vijf, vijf uur, half zes en zes uur slaan. Inmiddels hebben de buren het ochtendblad ontvangen en is er een auto met dansende aanhanger gepasseerd.

Om half zeven schrikt baas wakker uit een nachtmerrie. Ze heeft zojuist haar hond vermoord…

Echter hond is springlevend en piept. Kleinzoon roept vrolijk; ‘Oma, ‘k ben wakker! Heb je lekker geslapen?’ ‘Ja hoor’, bromt oma/baas. ‘Ik heb naar buiten gekeken, de zon is al op!Zullen we Enzo uitlaten, hij moet vast plassen…’

De morgenstond heeft niet altijd goud in de mond, kleinzoon gelukkig wel! En hond? Díe moet inderdaad voor de zoveelste keer plassen. Oma/baas heeft barstende koppijn. Ook goedemorgen.