Warmteweeën en andere ongemakken

De zon schijnt meedogenloos op het dakraam van de veranda. Het warmte-preventielaken is voor de zoveelste keer losgeschoten. Nee hè, moet ik alweer naar het balkon om dat ding vast te zetten.

Niet dat het veel helpt maar het houdt de felle zon uit de woonkamer. Manlief wil het probleem wel oplossen. Hij snelt de trap op. Die man van mij is volledig hitteproef.

Als ik bezwangerd door de warmte uitgeteld met warmteweeën op de bank lig, legt hij fluitend een straatje. Het Grote Boze Hitteplan is aan hem niet besteed.

De hond ligt strategisch opgesteld op de koele terrazzovloer in de gang. Misschien moet ik erbij gaan liggen? Onze opvang-eend heeft zelfs geen zin om te zwemmen in zijn teil met kroos.

Hij slobbert luidruchtig uit zijn waterbak en trekt zich terug in een hoek van zijn verblijf. James de kat is nergens te bekennen. Hij ligt waarschijnlijk in de schaduw van zijn favoriete hortensia.

De zwaluwen aan de gevel laten niets van zich horen. De duif in de leiplantaan zit nog steeds stoïcijns te broeden op haar eieren. Ze kan ze net zo goed bloot laten liggen.

De kippen zijn volledig van de leg. Ze kakelen zelfs niet. Gelukkig, want luidkeels kakelende kippen zijn behoorlijk irritant.

De wolluis op de hortensia’s tiert welig. Afspuiten met afwasmiddel en spiritus heeft nog geen resultaat opgeleverd. De vlooienpopulatie op de rug van de hond geeft ook al geen krimp.

Druppelen, vlooienshampoo vol pesticide en andere remedies ten spijt. Gisteravond hebben we hem natgespoten met gekookte natuurazijn. Een middeltje uit oma’s tijd. Hij stinkt als een bunzing.

De grote jongens zijn verdwenen maar zijn rug is nu ingenomen door de wat kleinere baasjes. Het pannetje met verse azijn staat alweer klaar. Hij lijkt in permanente staat van verbazing. Vlooien, wat zijn dat? Die heb ik nog nooit gehad. Kriebels, ik heb kriebels…

Over kriebels gesproken. Ik moet opeens denken aan huisstofmijten. Wat zullen zij blij zijn met deze hittegolf. Ze gedijen prima in temperaturen boven de 25 graden.

Nou daar gaan we inmiddels ver overheen. Jasses, die dingen zitten natuurlijk overal. Terwijl ik lig te woelen in mijn zweterige klamme bed vieren die engerds feest in mijn knieholtes.

Mijn zweetdruppels zijn een welkome aanvulling op hun dagelijkse bacchanaal van huidschilfers. De afgelopen tropennachten hebben ze zich klem kunnen zuipen. Bah!

Help! Ondanks mijn warmteweeën ga ik acuut het bed verschonen!