Bril
Werken met anderstaligen is leerzaam. Ik sta voor de uitdaging onze complexe taal begrijpelijk te maken voor nieuwe Medelanders. Stilstaan bij taal. Hoe formuleer ik mijn uitleg, welke voorbeelden gebruik ik en hoe maak ik de taal inzichtelijk? Lastig.
Regelmatig probeer ik om paralellen te vinden tussen het Nederlands en de moedertaal van de ander. Ik koppel uitdrukkingen vaak terug. Bestaat er in jouw taal ook eenzelfde soort uitdrukking? Kan je die betekenis uitleggen? Zo merk ik vanzelf of de betekenis van de Nederlandse versie overkwam. ‘Groene vingers’ is bijvoorbeeld zowel een Nederlandse als Arabische uitdrukking. Een en ander levert regelmatig interessante gesprekken op.
Ik ben niet alleen een lettervreter maar ook dol op verhalen. Laatst vertelde een, van oorsprong Arabischtalig, meisje mij een sprookjesachtig verhaal uit het Midden-Oosten n.a.v. de uitdrukking ‘door een gekleurde bril kijken’.
“Er was eens een jongen. Hij woonde met zijn vader in een klein dorp. Ze waren arm en hadden alleen een oud mager paard. Op een zomerdag wilden zij naar de stad om boodschappen te gaan doen. Ze gingen op weg samen met hun paard. Het was snikheet.
De vader zei: ‘Ga jij maar op het paard zitten, het is een lange tocht en je bent nog klein.’ De jongen zat op het paard en de vader liep ernaast.
Ze kwamen een vrouw tegen. Zij riep: ‘Waarom zit jij op dat paard, jongen! Heb jij geen respect? Je vader is al oud, laat hem op het paard zitten. Jij kan best lopen’.
De jongen stapte van het paard en de vader klom erop. Zo liepen zij verder. Het werd steeds warmer. Er stonden een paar mannen op de hoek van een straat. Ze riepen: ‘Man, waarom zit je op dat magere paard? Ben je gek geworden? Je bent veel te zwaar voor dat dier!’
De vader stapte af en samen met zijn zoontje liep hij, naast het paard, verder. De zon stond hoog aan de hemel en ze waren nog lang niet in de stad. In de schaduw van een boom zat een familie te eten. Ze riepen: ‘Waar zijn jullie mee bezig? Je laat zo ’n oud paard toch niet in de brandende zon lopen?’
De moraal van dit verhaal. Je kunt het niet iedereen naar de zin maken. Mensen oordelen en veroordelen vanuit hun eigen perspectief en beleving.
Een oud verhaal maar, tot op de punt en de komma, treffend actueel.
Regelmatig probeer ik om paralellen te vinden tussen het Nederlands en de moedertaal van de ander. Ik koppel uitdrukkingen vaak terug. Bestaat er in jouw taal ook eenzelfde soort uitdrukking? Kan je die betekenis uitleggen? Zo merk ik vanzelf of de betekenis van de Nederlandse versie overkwam. ‘Groene vingers’ is bijvoorbeeld zowel een Nederlandse als Arabische uitdrukking. Een en ander levert regelmatig interessante gesprekken op.
Ik ben niet alleen een lettervreter maar ook dol op verhalen. Laatst vertelde een, van oorsprong Arabischtalig, meisje mij een sprookjesachtig verhaal uit het Midden-Oosten n.a.v. de uitdrukking ‘door een gekleurde bril kijken’.
“Er was eens een jongen. Hij woonde met zijn vader in een klein dorp. Ze waren arm en hadden alleen een oud mager paard. Op een zomerdag wilden zij naar de stad om boodschappen te gaan doen. Ze gingen op weg samen met hun paard. Het was snikheet.
De vader zei: ‘Ga jij maar op het paard zitten, het is een lange tocht en je bent nog klein.’ De jongen zat op het paard en de vader liep ernaast.
Ze kwamen een vrouw tegen. Zij riep: ‘Waarom zit jij op dat paard, jongen! Heb jij geen respect? Je vader is al oud, laat hem op het paard zitten. Jij kan best lopen’.
De jongen stapte van het paard en de vader klom erop. Zo liepen zij verder. Het werd steeds warmer. Er stonden een paar mannen op de hoek van een straat. Ze riepen: ‘Man, waarom zit je op dat magere paard? Ben je gek geworden? Je bent veel te zwaar voor dat dier!’
De vader stapte af en samen met zijn zoontje liep hij, naast het paard, verder. De zon stond hoog aan de hemel en ze waren nog lang niet in de stad. In de schaduw van een boom zat een familie te eten. Ze riepen: ‘Waar zijn jullie mee bezig? Je laat zo ’n oud paard toch niet in de brandende zon lopen?’
De moraal van dit verhaal. Je kunt het niet iedereen naar de zin maken. Mensen oordelen en veroordelen vanuit hun eigen perspectief en beleving.
Een oud verhaal maar, tot op de punt en de komma, treffend actueel.