Kerstgedachte

Terwijl de AH-tvreclame over de vergeten hamster is uitverkoren tot de beste van 2024, en andere sentimentele kerstreclames over elkaar heen buitelen, vraag ik mij af waarom we saamhorigheid en medemenselijkheid juist met kerst zo uitvergroten. Zou het niet altijd zo moeten zijn?
De dagen voor kerst zijn bij uitstek dagen waarin velen zich uitsloven voor het perfecte plaatje, het plaatje uit de reclames. Met uitbundig gestylde kerstbomen en versieringen. Flitsende lichtslangen en lichtpegels langs de goot. Een ratrace beheerst door uiterlijkheden.
Prachtig, daar niet van, maar voegt hetbuiten een frustrerende berg hectiek en verplichte nummertjesiets toe? De boodschap van kerst is toch veel belangrijker?
Ik merk dat het hele gebeuren bij mij slechts vragen oproept.
Misschien ben ik te nuchter voor dit soort dingen. Ik ben tevreden met mijn stoofpeertjes en een lekker stukje vlees opmijn bord. Samen eten aan een tafel gedekt met een niet meer zo stralend wit tafellaken: wat wil een mens nog meer? Kijk daar heb je weer zo’n vraag…
Kerst is voor mij een gevoel. Een tijd van bezinning om stil te staan bij waar het in het leven écht om gaat. Een soort functioneringsgesprek met mezelf.
Negatieve ervaringen en emoties hebben de irritante neiging de overhand te nemen, maar draai het eens om: waar werden wij blij en gelukkig van? De uitdaging is om die momenten terug te halen.
De bijbehorende gevoelens komen dan vanzelf bovendrijven en opeens blijkt dat we genoeg redenen hebben om blij, gelukkig en dankbaar te zijn. Zodat we vol verwondering stil mogen staan bij al het goede dat ons zomaar in de schoot werd geworpen.
Kerst is bij uitstek de tijd voor overpeinzingen. Het is koudbuiten, lang donker, de natuur is verzonken in een diepe winterslaap en het leven speelt zich overwegend binnen af.
Genoeg tijd om in alle rust zaadjes te planten voor nieuwe dromen en uitdagingen. Zaadjes die het komende jaar wellicht ontkiemen en tot bloei komen.
Kerst is ook de tijd om brandstof te verzamelen om het vuurtje in onszelf brandend te houden. Het vuurtje dat passies aanwakkert en het licht in onszelf ontsteekt. Als dat vuurtjelekker knettert en opvlamt, kunnen we het overbrengen op anderen die het wellicht hard nodig hebben.
Daarnaast heeft kerst voor mij een belangrijke symbolische waarde. De ware geest van kerst is die van Vrede, Liefde, Verwondering en Licht. Ik hoop dat zelfs in de donkerste tijden diezelfde geest jullie harten met nieuw Licht, Hoop en Liefde zal vullen. Aan het Kerstkind zal het niet liggen.
De lichtsnoeren, schreeuwende versieringen of een simpel stoofpeertje zijn dan volledig van ondergeschikt belang. Enne, vergeet de hamster niet!