Schemerlampie
Zoals u vorige week kon lezen, waren wij in Parijs. Hieraan gaat een verhaal vooraf, het verhaal over een schemerlampie…
Lachend komen zij binnenrollen. Het rijtuig van de Eurostar is direct gevuld met vrolijkheid. Zes leerkrachten van een school ergens in Nederland gaan voor hun jaarlijkse vriendinnenuitje naar Parijs.
We hebben Rotterdam Centraal net verlaten of de ‘leidster’ van het stel zet de collega’s aan het lezen. ‘Ik heb leesvoer meegenomen. Welke willen jullie?’. De Linda, de Chantal, Libelle, Margriet, Volkskrantmagazine, Readers Digest of toch liever het AD: de keuze is reuze. Het blijft even stil in het kippenhok. Totdat de vrolijkste noot van het gezelschap met een gek stemmetje voorleest uit de Linda. ‘Hoeveel procent van de Nederlandse mannen draagt een boxershort?’ Gevolgd door:’ Nou, die van mij draagt liever ballenknijpers!’
Vervolgens is het tijd voor een ontbijtje met een gekookt ei, broodje jonge kaas en een verse croissant. Bekertje halfvolle melk erbij en voor de liefhebbers een bakje yoghurt. De leidster van het stel heeft inmiddels haar breiwerk gepakt. Een sok op vier breipennen.
Ergens tussen Rotterdam en Antwerpen hebben de dames keuze uit warme koffie of thee, netjes geserveerd in recyclebare bekers uit speciale thermosflessen. Suiker, zoetjes en koffiemelk, gevulde- of roze koek erbij. Aan alles is gedacht.
Door een onverwachte spoorwissel vallen er een paar steken van het breisel. ‘Zo, die Jan van jou heeft een extra gat voor zijn grote teen’, giert de vrolijkste noot.
Halverwege Antwerpen en Brussel-Zuid is het tijd voor een tweede bakkie met zelfgebakken boterkoek. Grote hilariteit volgt bij de ontdekking dat moeder overste zelfs aan koelelementen heeft gedacht om haar baksel in model te houden.
‘Hoe zwaar weegt die rugzak van jou eigenlijk?’ ‘Zwaar’, is het droge antwoord. ‘Ik wilde picknicken onder de Eifeltoren, maar de weersverwachting valt tegen. Aangezien ik geen zin heb ik een natte kont van het gras, doen we het toch zo!’.
‘Hebben jullie trouwens zin in een tosti? Die heb ik ook…’ Een overbuurman aan de ander kant van het pad, schuddebuikt van de lach, als vrolijke noot uitroept: ‘Je gaat me toch niet vertellen dat je het tosti-ijzer ook hebt mee genomen! Doe mij, nu je toch bezig bent, maar even een kroket uit je airfryer!’
De trein nadert Gare du Nord. Tijdschriften worden ingeleverd, bekertjes en bestek ingepakt. De rugzak kan worden gesloten. Het breiwerk gaat in de handtas.
Tijdens het uitstappen zegt de overbuurman in plat Rotterdams: ‘Meiden, ik heb genoten! Een tip: neem volgende keer een schemerlampie mee, dan wordt het nóg gezelliger!’
Lachend komen zij binnenrollen. Het rijtuig van de Eurostar is direct gevuld met vrolijkheid. Zes leerkrachten van een school ergens in Nederland gaan voor hun jaarlijkse vriendinnenuitje naar Parijs.
We hebben Rotterdam Centraal net verlaten of de ‘leidster’ van het stel zet de collega’s aan het lezen. ‘Ik heb leesvoer meegenomen. Welke willen jullie?’. De Linda, de Chantal, Libelle, Margriet, Volkskrantmagazine, Readers Digest of toch liever het AD: de keuze is reuze. Het blijft even stil in het kippenhok. Totdat de vrolijkste noot van het gezelschap met een gek stemmetje voorleest uit de Linda. ‘Hoeveel procent van de Nederlandse mannen draagt een boxershort?’ Gevolgd door:’ Nou, die van mij draagt liever ballenknijpers!’
Vervolgens is het tijd voor een ontbijtje met een gekookt ei, broodje jonge kaas en een verse croissant. Bekertje halfvolle melk erbij en voor de liefhebbers een bakje yoghurt. De leidster van het stel heeft inmiddels haar breiwerk gepakt. Een sok op vier breipennen.
Ergens tussen Rotterdam en Antwerpen hebben de dames keuze uit warme koffie of thee, netjes geserveerd in recyclebare bekers uit speciale thermosflessen. Suiker, zoetjes en koffiemelk, gevulde- of roze koek erbij. Aan alles is gedacht.
Door een onverwachte spoorwissel vallen er een paar steken van het breisel. ‘Zo, die Jan van jou heeft een extra gat voor zijn grote teen’, giert de vrolijkste noot.
Halverwege Antwerpen en Brussel-Zuid is het tijd voor een tweede bakkie met zelfgebakken boterkoek. Grote hilariteit volgt bij de ontdekking dat moeder overste zelfs aan koelelementen heeft gedacht om haar baksel in model te houden.
‘Hoe zwaar weegt die rugzak van jou eigenlijk?’ ‘Zwaar’, is het droge antwoord. ‘Ik wilde picknicken onder de Eifeltoren, maar de weersverwachting valt tegen. Aangezien ik geen zin heb ik een natte kont van het gras, doen we het toch zo!’.
‘Hebben jullie trouwens zin in een tosti? Die heb ik ook…’ Een overbuurman aan de ander kant van het pad, schuddebuikt van de lach, als vrolijke noot uitroept: ‘Je gaat me toch niet vertellen dat je het tosti-ijzer ook hebt mee genomen! Doe mij, nu je toch bezig bent, maar even een kroket uit je airfryer!’
De trein nadert Gare du Nord. Tijdschriften worden ingeleverd, bekertjes en bestek ingepakt. De rugzak kan worden gesloten. Het breiwerk gaat in de handtas.
Tijdens het uitstappen zegt de overbuurman in plat Rotterdams: ‘Meiden, ik heb genoten! Een tip: neem volgende keer een schemerlampie mee, dan wordt het nóg gezelliger!’