Avondje Spotify

De nacht valt over de slapende wereld
De maan zet zee en steden in een zilveren gloed
En ik, ik mis je. Je weet niet hoezeer
Ik blijf geloven dat wij samen een ziel vormen.
Jij en ik. En ik zal je beminnen
Zelfs als je niet bij me bent
zal ik je beminnen.
ik neem je mee in de zon van mijn dromen.
Ik steel de ochtendkleuren en schilder je gezicht in de heldere hemel.
En ik glimlach.
Ik mis je meer dan ooit.
Je zult nooit weten hoezeer.
Ik zal je hoe dan ooit beminnen
Ti Amerò…
Let maar even niet op mij. Ik heb het weer. Een muziekvirusje dat af en toe opspeelt.
Ik heb een haatliefdeverhouding met muziek. Muziek tijdens het werk… Ik krijg er de kriebels van, ga steeds harder rennen of val compleet stil. Ook hou ik niet van opdringerige achtergrondmuziek in winkels. Ik heb het zwaar dezer dagen. Vooral kerstliedjes teisteren mijn irritatiezone. ‘All I want for Christmas?’ In ieder geval geen Mariah Carey.
Toch kan ik vreselijk genieten van muziek. Vooral op regenachtige avonden. Maar dan wel rustig met een kop kruidenthee op de bank. Niemand in de buurt, hooguit een spinnende kat en een zacht snurkende hond op de achtergrond. Voor muziek moet je, vind ik, de tijd nemen. Muziek moet je proeven, voelen en tot je door laten dringen. Dan komt je hart vanzelf in beweging.
Kort samengevat. Muziek irriteert me, leidt me af maar kan me ook verleiden.
Mijn muzieksmaak is divers. Vanavond heb ik een muziekavondje. Manlief de deur uit. Geurkaarsjes aan, James onze je-weet-wel-kater diep onder zeil naast me en de laptop op schoot. Leve Spotify! Ik ga mijn persoonlijke favorieten allemaal af.
Met stip op een, ‘Ladies in Lavender’ van Joshua Bell. Kippenvel overal. ‘Barcelona’ van Freddy Mercury en Montserrat Gaballé. Kriebels langs mijn ruggengraat. Het ragfijne ‘Blackbird’ van The Beatles. Ontroerend mooi. Ogen op sap bij ‘Door de wind’ van Stef Bos in de uitvoering van Miss Montreal.
‘Teo Torriate’ en ‘Love of my life’ van Queen. Het meeslepende ‘Paradise by the dashboardlight’ van Meatloaf. Ed Sheeran met ‘Perfect’. ‘Voor haar’, het mooiste Nederlandstalige liefdesliedje. ‘Morning has broken’ van Cat Stevens maar ook de vrolijke klassieker ‘Love is like a butterfly’ van Dolly Parton.
Zoals altijd eindig ik met het weemoedige ‘Ti amerò’ van Il Divo. En nu naar bed. Welterusten!