Bedreigde diersoort
Lieve soortgenoten, Code rood is ingetrokken maar geel blijft onveranderd van kracht. De gemelde landelijke klopjachten waren dermate ernstig dat wij, als actiegroep, ons hart vasthielden. Tijdens Nationale Luizendag hebben pelotons luizenmoeders vernietigend werk verricht. Duizenden van ons zijn omgekomen.
Alle basisscholen, crèches, peuterspeelzalen, kinder- en buitenschoolse opvang zijn uitgekamd. Als je er niets te zoeken had, kon je beter uit de buurt blijven. Helaas sloegen velen onze waarschuwing in de wind.
Velen bevonden zich in de buurt van haarwortels, bungelden in lange lokken, zaten te kroelen achter oorschelpen, renden rond op kruinen of kropen omhoog via kragen. Zij hebben het niet gered. De drie O’s, onwetendheid, onachtzaamheid en onoplettendheid waren helaas ruim vertegenwoordigd.
We drukken jullie nogmaals op het hart dat wij een ernstig bedreigde diersoort vormen. Ons leven is veranderd in een dagelijkse survival van de fittest.
We hebben gedaan wat we konden. Onze kleur aangepast aan de overheersende haarkleur van ons thuisland.
Onze klauwtjes zijn inmiddels van alle markten thuis. Van glad steil tot stug kroeshaar, eenieder uit onze gemeenschap heeft zijn eigen specialiteit ontwikkeld. De Afrikaanse luis is een meester in het klauteren in plat kroeshaar. Onze Europese soortgenoot heeft uitstekend houvast op de rondere haarstructuur die daar overheerst.
Internationaal gezien beschikken we over magnifieke klimtechnieken met snelheden tot wel 40 centimeter per minuut. Zowel omhoog als omlaag.
We zijn inmiddels resistent tegen alle mogelijke middelen waarmee men ons wil vergiftigen. We kunnen acht (!) uur de adem inhouden tijdens langdurige was-sessies. De ontdekkingsreizigers onder ons ontdekten zelfs een nieuw jachtgebied. Pubers op middelbare scholen met hun selfiecultuur vormen de nieuwste hapklare haarbrokken. Laten ze hun koppen, onder de selfiestok, maar vaak bij elkaar steken…. Wij springen graag over.
Maar is dit genoeg om onze bloedroof gaande te houden?
Nieuwe bedreigingen in de vorm van de speciaal ontwikkelde LouseBuster- haarföhn en de stof Dimeticon liggen op de loer.
Blijf waakzaam. Wees niet gemakzuchtig of lui maar blijf jezelf ontwikkelen. Inventiviteit en creativiteit zijn de belangrijkste sleutelwoorden. Hou je stevig vast. Alleen dan kunnen wij overleven.
Want, zeg nou zelf, wat is er lekkerder dan een stevige vrijpartij in een volle haardos? En dan dat bloed, dat zalige bloed. Zes keer per dag met je uitschuifbare snuit peurend in een warm velletje, heerlijk toch? Wat hebben wij een luizenleven!
Leve de luis. We will survive!
Met vriendelijke groeten,
namens Actiegroep GHL (Gele Hesjes Luizen)
Pieter Neet
Alle basisscholen, crèches, peuterspeelzalen, kinder- en buitenschoolse opvang zijn uitgekamd. Als je er niets te zoeken had, kon je beter uit de buurt blijven. Helaas sloegen velen onze waarschuwing in de wind.
Velen bevonden zich in de buurt van haarwortels, bungelden in lange lokken, zaten te kroelen achter oorschelpen, renden rond op kruinen of kropen omhoog via kragen. Zij hebben het niet gered. De drie O’s, onwetendheid, onachtzaamheid en onoplettendheid waren helaas ruim vertegenwoordigd.
We drukken jullie nogmaals op het hart dat wij een ernstig bedreigde diersoort vormen. Ons leven is veranderd in een dagelijkse survival van de fittest.
We hebben gedaan wat we konden. Onze kleur aangepast aan de overheersende haarkleur van ons thuisland.
Onze klauwtjes zijn inmiddels van alle markten thuis. Van glad steil tot stug kroeshaar, eenieder uit onze gemeenschap heeft zijn eigen specialiteit ontwikkeld. De Afrikaanse luis is een meester in het klauteren in plat kroeshaar. Onze Europese soortgenoot heeft uitstekend houvast op de rondere haarstructuur die daar overheerst.
Internationaal gezien beschikken we over magnifieke klimtechnieken met snelheden tot wel 40 centimeter per minuut. Zowel omhoog als omlaag.
We zijn inmiddels resistent tegen alle mogelijke middelen waarmee men ons wil vergiftigen. We kunnen acht (!) uur de adem inhouden tijdens langdurige was-sessies. De ontdekkingsreizigers onder ons ontdekten zelfs een nieuw jachtgebied. Pubers op middelbare scholen met hun selfiecultuur vormen de nieuwste hapklare haarbrokken. Laten ze hun koppen, onder de selfiestok, maar vaak bij elkaar steken…. Wij springen graag over.
Maar is dit genoeg om onze bloedroof gaande te houden?
Nieuwe bedreigingen in de vorm van de speciaal ontwikkelde LouseBuster- haarföhn en de stof Dimeticon liggen op de loer.
Blijf waakzaam. Wees niet gemakzuchtig of lui maar blijf jezelf ontwikkelen. Inventiviteit en creativiteit zijn de belangrijkste sleutelwoorden. Hou je stevig vast. Alleen dan kunnen wij overleven.
Want, zeg nou zelf, wat is er lekkerder dan een stevige vrijpartij in een volle haardos? En dan dat bloed, dat zalige bloed. Zes keer per dag met je uitschuifbare snuit peurend in een warm velletje, heerlijk toch? Wat hebben wij een luizenleven!
Leve de luis. We will survive!
Met vriendelijke groeten,
namens Actiegroep GHL (Gele Hesjes Luizen)
Pieter Neet