CSI Aruba

Het pad naar de uitkijktoren is onverhard. We hobbelen en bobbelen een eind weg, de schokbrekers maken overuren. Aan de voet van de uitkijktoren staat een zilverkleurige auto. Hoog boven ons schallen luide stemmen over de boomtoppen. Papiamento, we verstaan er niets van. Vogelaars die zo hard praten? Vreemd!
Nu stond deze plek in het verleden bekend als een ontmoetingsplaats voor duistere zaken… desalniettemin klimmen we naar boven. Daar treffen we twee norse heren van middelbare leeftijd die niet zitten te wachten op onverwacht bezoek. De omgeving laat hen zichtbaar koud. Ze zijn in een heftig gesprek verwikkeld Aan de voeten van een van hen staat een reistas. Wie beklimt er met reistas een uitkijktoren voor vogelaars en begint daar een luidruchtig gesprek?
Mijn fantasie slaat op hol, ik voel me niet op mijn gemak. Vanuit mijn mondhoek sis ik naar mijn man: ‘kom we gaan’. Hij blijft dralen. Ondanks mijn hoogtevrees begin ik bibberend aan de afdaling. De grote zilverreigers een eind verderop kunnen de rambam krijgen.
Manlief vindt het ook vreemd. We duiken een overwoekerd pad in dat langs de drassige oeverranden van de plas leidt. Zien prachtige blauwpaarse waterhyacinten en piepkleine dansende vlinders in tere pasteltinten. Bloeiende cactussen, grassen en tropische planten. Natuurlijk ontbreken de wenkpootjes niet. Zij beklimmen de lange rietstengels als ware evenwichtskunstenaars. De wind ruist door het struikgewas.
Bij een inhammetje van de poel zitten muskus eenden met pulletjes. Schattige geel met bruinzwarte bolletjes. Ze zijn bezig met hun ochtendritueel. Poetsen parmantig hun veertjes en als moeder zich verplaatst, verplaatst de hele meute. Een dromerig eigenwijsje trekt zijn eigen plan. Hij blijft steeds wat achter, totdat moeders hem tot de orde roept. Een verdwaalde haan heeft zich aangesloten bij het gezelschap.
Voorzichtig lopen wij terug. De zilverkleurige auto is verdwenen. Op de uitkijkpost geen spoor van mannen noch reistas. De enige achtergebleven getuige, een naaktoogduif, houdt zich onschuldig van de domme. Ik besluit het over te laten aan CSI Aruba.‘k Ben tenslotte slechts een eenvoudige fotograferende voorbijganger en telelenzen zijn al moeilijk genoeg.