Dag huis

1980
Dag ouderlijk huis waar gezelligheid en gastvrijheid hoogtij vierden. Waar de koffie altijd klaarstaat. Waar mijn moeder ons vertroetelde en ik handstandjes maakte tegen de voordeur. Mijn vader ons schilderlessen gaf op zolder. Waar ik onhandig mijn eerste verhaaltjes schreef en later mijn eindscriptie tikte op een oude typmachine. De keuken waarin mijn verkering en ik eindeloos afscheid namen, elke keer weer.
1987
Dag huis met je zijraampje waardoor ik mijn kersverse man zag thuiskomen. Huisje waarin twee van onze kinderen werden geboren. Met je knusse keuken en kinderkamers vol nachtelijke reuring. Je gehaakte valletjes en plantengordijn. Je zonnige achtertuin met de witte meidoorn die uitbundig bloeide en het vogelhuisje met haar pindaslingers in de winter.
2005
Dag huis met je grote ramen. Met je blauwe voordeur, witte kozijnen en zwarte pannendak. Dag huis met je kamers gevuld met kinderstemmen. Je geur van aangebakken aardappels en je chronisch vuile deurmat vol kinderlaarzen. Dag huis van klodders tandpasta in de wasbak en bomvolle wasmanden. Krassen op het parket van weggeschoven stoelen en rondscheurende speelgoedauto’s. Met je radioklanken en tergende blokfluitoefeningen. Met babygehuil, lachende kinderen, opstandige pubergeluiden. Van luidruchtige verjaardagsfeestjes, verkleed- knutsel- en tekenpartijen, uitgebeten lijmvlekken op het tafelblad. Van kleverige vieze sinterklaassurprises en voorpret. Van uitvallende kerstbomen en gebroken kerstballen.
Huis waarin de jongste met vliegende vaart ter wereld kwam, de oudste haar eerste galajurk paste en de middelste haar pony tot op de hoofdhuid afknipte. Koortsige kinderen onder een plaid op de bank lagen. Huis gevuld met vreugde en soms een flinke scheut verdriet. Gestolen kussen op de gang en jeugdige liefdesperikelen. Huis vol huisdieren. Gevederd, geschubd, kaal, donzig en harig. Blaffend, miauwend, spinnend, fluitend en piepend. Van vlooienplagen tot modderpoten. Van make-up experimenten en grootverbruik van haargel.
In 2021/2022 namen onze dochters afscheid van hun huizen. Huizen waarin wij met zijn allen klusten. Die met liefde werden ingericht. De huizen waarin onze kleinkinderen tot dusver opgroeiden. Huizen van tandpastaklodders, volle wasmanden, kindergehuil, om aandacht schreeuwende huisdieren, bakluchtjes en vuile deurmatten. Luidruchtige kinderfeestjes, verkleedpartijen. Koortsige kinderen op de bank. Waarin werd gelachen en gehuild. Huizen waarin de geschiedenis zich herhaalde.
Dag huizen vol herinneringen! De cirkel is rond.