Geklooi in de keuken
‘Kook honderd gram rijstnoodles, zoals aangegeven op de verpakking’. Zucht, die verpakking heb ik in het kader van ‘clean desk’ net weg gekieperd in de vuilniszak en díe zak ligt al stevig dichtgeknoopt in de grijze container.
Een duik in de container, knoop ontwarren, graven, jasses! Gelukkig, verpakking gered.
Inmiddels kookt het water al een tijdje en smeken de rijstnoodles om te worden afgewogen. Probeer maar eens tweehonderd gram van die krengen te halveren. De flinterdunne noodles vliegen me om de oren.
Een in de vlam beland exemplaar, stinkt als een bunzing. Als alle flinters eindelijk op de keukenweegschaal liggen, lees ik ‘ERROR, no battery’. Natúúrlijk… geen batterijen in huis.
Oké, op de gok dan. Is het verstandig om die dingen nu al te koken, ze hoeven slechts vijf minuten. Even uitstellen, lijkt me verstandig. Een stemmetje fluistert: ’Van uitstel komt afstel..’ Mond houden!
‘Snij de ui, knoflook en de paprika in stukjes’. Waar is het schilmesje? Het ligt evenals de wok beduimelt in de afwasmachine. Ingelaste reinigingswerkzaamheden volgen.
Tien minuten later. Het kokende water is met een derde verdampt en moet dringend bijgevuld worden. Uien, paprika en knoflook verdwijnen eindelijk in de wok. Oeps, de paprika moest er pas in als de ui en knoflook glazig zijn. Lekker laten zitten. Eruit halen? Niks ervan!
‘Voeg de gesneden Chinese kool in etappes toe’. Ik ben van de makkelijke en heb héél slim gesneden Chinese kool gekocht. Dácht ik.
Helaas inderhaast spitskool uit de koeling van ’s lands grootgrutter gevist. Zou het veel uitmaken, kool is toch kool? Chinees of spits, ik proef normaliter geen verschil. We wagen het er op. Wokken maar!
‘Rasp twee centimeter gember fijn en voeg samen met dertig milliliter sojasaus toe aan de groente’. Help, bloed! Een stuk duim mee geraspt. Pleister!
Als de schaar vastslaat in de pleister, bereik ík het kookpunt. Dertig milliliter sojasaus… de keukenweegschaal brult keihard om een batterij.
Het recept schreeuwt me toe om de noodles te koken ‘zoals staat aangegeven op de verpakking’. Het stemmetje had gelijk. Tussen de zooi duiken twee trappelende eieren op die smeken,om na het bakken, in reepjes te worden gesneden.
Leeg peperpotje. Vergeten zout toe te voegen aan het kookwater en een loslatende pleister.
Stamper de stamp, mijn voeten zijn niet meer te houden.
Error, nu heb ík een ERROR! Morgen diepvriesspinazie, daar valt weinig aan te verpesten. Alhoewel…
Een duik in de container, knoop ontwarren, graven, jasses! Gelukkig, verpakking gered.
Inmiddels kookt het water al een tijdje en smeken de rijstnoodles om te worden afgewogen. Probeer maar eens tweehonderd gram van die krengen te halveren. De flinterdunne noodles vliegen me om de oren.
Een in de vlam beland exemplaar, stinkt als een bunzing. Als alle flinters eindelijk op de keukenweegschaal liggen, lees ik ‘ERROR, no battery’. Natúúrlijk… geen batterijen in huis.
Oké, op de gok dan. Is het verstandig om die dingen nu al te koken, ze hoeven slechts vijf minuten. Even uitstellen, lijkt me verstandig. Een stemmetje fluistert: ’Van uitstel komt afstel..’ Mond houden!
‘Snij de ui, knoflook en de paprika in stukjes’. Waar is het schilmesje? Het ligt evenals de wok beduimelt in de afwasmachine. Ingelaste reinigingswerkzaamheden volgen.
Tien minuten later. Het kokende water is met een derde verdampt en moet dringend bijgevuld worden. Uien, paprika en knoflook verdwijnen eindelijk in de wok. Oeps, de paprika moest er pas in als de ui en knoflook glazig zijn. Lekker laten zitten. Eruit halen? Niks ervan!
‘Voeg de gesneden Chinese kool in etappes toe’. Ik ben van de makkelijke en heb héél slim gesneden Chinese kool gekocht. Dácht ik.
Helaas inderhaast spitskool uit de koeling van ’s lands grootgrutter gevist. Zou het veel uitmaken, kool is toch kool? Chinees of spits, ik proef normaliter geen verschil. We wagen het er op. Wokken maar!
‘Rasp twee centimeter gember fijn en voeg samen met dertig milliliter sojasaus toe aan de groente’. Help, bloed! Een stuk duim mee geraspt. Pleister!
Als de schaar vastslaat in de pleister, bereik ík het kookpunt. Dertig milliliter sojasaus… de keukenweegschaal brult keihard om een batterij.
Het recept schreeuwt me toe om de noodles te koken ‘zoals staat aangegeven op de verpakking’. Het stemmetje had gelijk. Tussen de zooi duiken twee trappelende eieren op die smeken,om na het bakken, in reepjes te worden gesneden.
Leeg peperpotje. Vergeten zout toe te voegen aan het kookwater en een loslatende pleister.
Stamper de stamp, mijn voeten zijn niet meer te houden.
Error, nu heb ík een ERROR! Morgen diepvriesspinazie, daar valt weinig aan te verpesten. Alhoewel…