Je hebt regen en regen

Wij zijn ermee opgegroeid. Vaak hoost het uit de hemel of fietsen we door een miezerig regengordijn naar het werk. Al dan niet met stevige tegenwind. Stiekem houd ik er wel van.

We hebben nogal wat woorden om regen te duiden: motregen, lenteregen, stortregen, plensbui, hoosbui, hemelwater, neerslag, stortvloed, slagregen, storten, gieten, plenzen, hozen, enz. Er schijnen er ruim veertig te bestaan.

Tegelijkertijd zeikt het niet alleen regelmatig van de regen, maar zeiken wij, als echte Hollanders, ook oeverloos over het weer. Die hardnekkige regen is waarschijnlijk de reden dat wijbarsten van de spreekwoorden en gezegdes rondom regen.

Om er eens een paar te noemen… Het regent pijpenstelen; na regen komt zonneschijn; een buitje voor het stof.; van de regen in de drup; als sneeuw voor de zon verdwijnen; bellen op het nat, morgen weer wat; avondrood, water in de sloot.  

Afgelopen week stond het nieuws in het teken van een andere regen: de Perseïdenregen. De jaarlijks terugkerende meteorengroep die ’s zomers bij helder weer te zien is. 

Wakker blijven of niet?... De Zweedse nachten vallen laat in en zijn kort, echter hier op Gotland is het
’s nachts aardedonker én meestal vrij helder, dus wie weet. 

Rond half een, schrik ik me te pletter als mijn dochter mij aan de tenen trekt. ‘Ma, wakker worden! Het is zover.’ Midden in mijn eerste slaap en een levensechte droom schiet ik overeind. Mijn man tukt rustig verder, de consternatie gaat grotendeels aan hem voorbij. 

Het is aardedonker. In de verte loeit een koe. De sterren staan helder aan de hemel. Hun stralen verdwijnen als brede lichtbundels van toneellampen in de aarde. Mercurius en zijn maatje Jupiter zijn duidelijk zichtbaar en stralen als een malle. De Melkweg schittert een eindje verderop. 

Met het blote oog is er een vage groen paarse strook te zien. Dan komt het wonder van de techniek om de hoek kijken. Op het moment dat de camera van de telefoon zich scherp stelt op de sterren, komt er een fel groene- met daarboven een paarse streep in beeld. De kleuren vloeien moeiteloos en buitelend in elkaar over. Het Noorderlicht!

Regelmatig valt er pardoes een ster en lost op in de donkere nacht. Ademloos kijk ik toe en probeer hen tevergeefs te tellen. Wensen en woorden schieten te kort, dit spektakel is de bekende kers op de taart. Een héle grote.