Ouverture
Laatste vakantiedag. De ochtendmist trekt traag haar mysterieuze sliertengordijn omhoog. De nachtverlichting plopt uit. De oude hond legt, na een vriendelijke begroeting, zijn grijze kop op de kokosmat voor de deur. Zijn waaktaak zit erop. Hij zucht en snurkt een eerste snurk. Voor de dag écht begint nog even een powernap.
Gezoem rond mijn hoofd. Klap. De steekvlieg die me de slaap zuur maakte, is er geweest. Vermorzeld op het tafelblad. Hij genoot van mijn bloed, ik geniet van zijn Waterloo. Net goed. Zijn erfenis jeukt als een malle.
De onverstoorbare Noorse boskat wandelt voorbij. Zijn dikke pluimstaart fier omhoog. Loom rekt hij zich uit in de border. Staart geconcentreerd naar het kroelende duivenpaar op de onderste tak van een boom. Zou hij… Nee, nog geen zin in een jachtpartij.
Ik haal ik opgelucht adem. Gelukkig wordt het idyllische plaatje niet verstoord. Genoeg bloedbaden op de wereld. Het verliefde stel kroelt onverstoorbaar verder. De Noorse macho loopt verder. Doet op zijn gemak een grote boodschap onder een blauwe Hortensia. Aan het eind van de oprijlaan aarzelt hij even. Ga ik links de paddock of rechts het bospad in? Het bospad biedt het beste jagersperspectief. Daar gaat ’t ie. Succes jongen!
Een zachte bries zet de Chinese windgong in beweging. Zij klingelt zachtjes haar bescheiden ochtend melodie. De boombladeren ruisen keurig in de maat mee. De eerste vogels fluiten. Een merel geeft een vibrerende riedel ten beste. De haan kan niet stoppen met kraaien. Twee konijnen huppelen voorbij en schieten onder de struiken.
In de verte echoot een kerkklok. Languit in de leunstoel, voeten op de voetenbank en met een plaid over de knieën heet ik de dag welkom. Ik zit eerste rang en laat haar ouverture in alle rust over mij heenkomen.
Volgens de traditie van de oude natuurvolken weren het web, de veertjes, schelpjes en kralen van de dromenvanger de slechte en vangen zij de mooiste dromen. Het exemplaar voor het raam hoeft me daar nu even niet mee te helpen. De slechte glijden van me af en de mooie worden mij vandaag gratis in de schoot geworpen. Eens te meer wordt me duidelijk; de wereld is vol wonderen die iedereen kan zien. Ogen, oren en hart wijd open: altijd prijs!
Half zeven. De muggenbulten jeuken onverminderd voort maar mijn ziel is opgewarmd. Tijd voor de inwendige mens. Boterhammetje met pindakaas?
Gezoem rond mijn hoofd. Klap. De steekvlieg die me de slaap zuur maakte, is er geweest. Vermorzeld op het tafelblad. Hij genoot van mijn bloed, ik geniet van zijn Waterloo. Net goed. Zijn erfenis jeukt als een malle.
De onverstoorbare Noorse boskat wandelt voorbij. Zijn dikke pluimstaart fier omhoog. Loom rekt hij zich uit in de border. Staart geconcentreerd naar het kroelende duivenpaar op de onderste tak van een boom. Zou hij… Nee, nog geen zin in een jachtpartij.
Ik haal ik opgelucht adem. Gelukkig wordt het idyllische plaatje niet verstoord. Genoeg bloedbaden op de wereld. Het verliefde stel kroelt onverstoorbaar verder. De Noorse macho loopt verder. Doet op zijn gemak een grote boodschap onder een blauwe Hortensia. Aan het eind van de oprijlaan aarzelt hij even. Ga ik links de paddock of rechts het bospad in? Het bospad biedt het beste jagersperspectief. Daar gaat ’t ie. Succes jongen!
Een zachte bries zet de Chinese windgong in beweging. Zij klingelt zachtjes haar bescheiden ochtend melodie. De boombladeren ruisen keurig in de maat mee. De eerste vogels fluiten. Een merel geeft een vibrerende riedel ten beste. De haan kan niet stoppen met kraaien. Twee konijnen huppelen voorbij en schieten onder de struiken.
In de verte echoot een kerkklok. Languit in de leunstoel, voeten op de voetenbank en met een plaid over de knieën heet ik de dag welkom. Ik zit eerste rang en laat haar ouverture in alle rust over mij heenkomen.
Volgens de traditie van de oude natuurvolken weren het web, de veertjes, schelpjes en kralen van de dromenvanger de slechte en vangen zij de mooiste dromen. Het exemplaar voor het raam hoeft me daar nu even niet mee te helpen. De slechte glijden van me af en de mooie worden mij vandaag gratis in de schoot geworpen. Eens te meer wordt me duidelijk; de wereld is vol wonderen die iedereen kan zien. Ogen, oren en hart wijd open: altijd prijs!
Half zeven. De muggenbulten jeuken onverminderd voort maar mijn ziel is opgewarmd. Tijd voor de inwendige mens. Boterhammetje met pindakaas?