Paralellen

Als we de strandstoeltjes neerzetten voor onze zoveelste zonsondergang op Boca Catalina, zie ik hen zitten. Zij beeldschoon, in weinig verhullende bikini. Hij in short, polo en een nonchalant sjaaltje om de nek. Haren strak in de gel, kort getrimd baardje en een kekke zonnebril.

Ze zijn in gesprek. Tenminste híj praat, zij luistert. Aan zijn accent te horen is hij een van de Amerikanen die hier nadrukkelijk aanwezig zijn. En als ik zeg nadrukkelijk, dan bedoel ik dat ook nadrukkelijk. Het is een apart slag volk, meer wil ik er niet over kwijt.

Zo te horen kennen zij elkaar nog niet lang. Hij praat en hij praat en hij praat. Over zijn appartement in New York inclusief de huurprijs en servicekosten. Gelukkig krijgt hij een maandelijkse financiële injectie van zijn ouders, beiden succesvolle ondernemers in Florida. Zijn studie die door nachtelijke escapades wat vertraging op liep. Je bent slechts één keer jong dus ‘so what!’

Zijn zus die er een ongebruikelijke losse seksuele moraal op na houdt. Hij moet er niet aan dénken, meerdere partners tegelijk. Zo Europees. No way! Toch kan hij er wel om lachen, zij heeft zich ontworstelt aan het conservatieve milieu in Florida. Hell of a girl! En dan zijn broertje. Een absolute nobody…, altijd op zoek en terug naar de basis. Zo bereik je toch niets in het leven. That guy heeft zelfs geen flauw benul van de AEX-index.

Het casino dat hij vorige week bezocht. De blackjack spelers. Losers die doorgaan tot de laatste cent in de hoop rijk te worden. Allemaal Joran van der Sloots, uit op Natalee Holloways. Waar zou zij trouwens zijn gebleven? Het was hier ergens in de buurt, een stukje verderop bij Palm Beach toch? Er moet gewoon iemand anders bij betrokken zijn geweest. You know, dat kan niet anders. Nou ja, zij werd vast gevoerd aan de haaien. Wist je dat hier rond het eiland zeventien soorten haaien zwemmen?

Zij knikt en luistert geduldig. Op het kalkterras roept een Caribische Troepiaal dwingend zijn vrouwtje. Met fladderende vleugels en een hoop kabaal dirigeert hij haar naar de dichtstbijzijnde palapa. Kom op! Hier valt wat te halen voordat we straks de boom ingaan. Zijn gele oogjes houden haar scherp in de gaten. Schiet op doos!

Het meisje kijkt van haar gesprekspartner naar de troepiaal en weer terug. Troepiaal, haaien… Ziet zij de paralellen? Ik wel. Wegwezen meid!