Plastic

In een naburig dorp wacht ik in de supermarkt op mijn beurt. Een oude dame staat te dubben bij de filterzakjes. ‘Gaat u voor’, zegt ze. ‘Nee hoor, kijkt u maar rustig, ik heb de tijd’. Terwijl ze de doosjes zorgvuldig bekijkt, begint ze een praatje. Ze is 93 jaar oud en ze wil persé zakjes van hergebruikt materiaal.

Sinds ze een krantenartikel las over plasticdeeltjes die in mensen werden aangetroffen, is ze een beetje ongerust. ‘Weet u dat wij, zonder het te merken, plastic binnenkrijgen? Net zoveel als een pinpas per dag?’, vraagt ze. ‘Iedere dag een pinpas in je lijf en die deeltjes komen daarna in je bloed! Dat is toch doodeng!’

‘Ik heb ‘s nachts nagedacht, als je oud bent slaap je toch bijna niet. Kun je fijn nadenken’. Ze gaat er eens lekker voor zitten op haar rollator. ‘Nadenken kan ik goed, lopen voor geen meter’, lacht ze. ‘Er moet toch een creatieve oplossing zijn? Een simpele’, vervolgt ze.

‘Heeft u een oplossing gevonden?', vraag ik, benieuwd naar haar inventiviteit. ‘Ja’, is het antwoord. ‘Ik ga mijn water filteren, want zelfs daar zit plastic in. Je moet ergens beginnen. Heel simpel, gewoon filteren’.

Dan volgt een lang verhaal. Water uit de kraan vertrouwt ze niet. Gisteren heeft ze twintig liter Spa  gekocht. Fietsen durft ze allang niet meer, gelukkig zijn rollators reuze handig. Ze was ‘de punt af’; zo moe toen ze thuiskwam. Spa is bronwater. Zonder twijfel is dat ook vervuild, want het zit in plastic flessen. Dat is wel jammer. Maar ja, een mens moet wat…

Ze heeft dus een nieuw theezetsysteem bedacht. Ze giet het waterreservoir van haar koffiezetapparaat vol met bronwater. Doet een filterzakje in het apparaat. Laat het water doorlopen en voilà warm water voor een kopje thee. Ze hoeft het niet meer apart op te warmen. Hopelijk zijn de schadelijkste deeltjes achtergebleven in het filterzakje. Ze gaan het nu proberen met losse thee want die theezakjes zijn ook schadelijk.

Waarschijnlijk werkt het niet, maar ze denkt in ieder geval na over het probleem, dat zou iedereen moeten doen, zegt ze. ‘Mevrouw, we moeten zuinig zijn op de aarde! Anders is het gauw gebeurd. De thermostaat moet laag en met een dekentje op de bank, kort douchen, afval scheiden en zo komen we al een heel eind’, is haar boodschap. Van deze 93-jarige kunnen wij nog wat leren. De schat!