Regenboog
Het is een voorrecht om in de Hoeksche Waard te mogen wonen. Dat mag best gezegd worden. Puttershoek, het toenmalige Hoecke, is een van de oudste dorpen van het eiland. De plaats waaraan de Hoeksche Waard haar naam ontleent. Ik werd er geboren en ben er altijd gebleven.
Emoties associeer ik vaak met kleuren. Ik heb de kleurrijke gevoelens rond mijn geboorteplaats eens op een rijtje gezet.
Met rood aan mijn zijde wandel ik door het Groot Koninkrijk, de prachtige polder tussen Puttershoek en ’s Gravendeel. In het rood weerspiegelt zich de hartslag van het landschap en haar verleden. Ik hoor zacht gefluisterde geheimen en gesprekken van de arbeiders die het land bewerkten, de griendwerkers en de rietsnijders. Verhalen bijna tastbaar maar opgelost in de tijd.
Oranje. Kijkend naar de skyline met de oude suikersilo’s kleurt mijn blik zich oranje. Mengkleur tussen rood en geel, combinatie van het lichamelijke en het emotionele. De geur van de bietencampagne nog vers in mijn neus en het suikerzoete gevoel van thuiskomen als ik het voormalige fabrieksterrein passeer.
Geel. Denkend aan ‘Hoecke’ kleuren mijn gedachten geel. Wuivend koolzaad en het pluis van de paardenbloemen langs de dijk. Stimulerend en energiek. Levensgeluk geassocieerd met de plek waar mijn grootouders woonden en werkten. Waar de liefde tussen mijn ouders opbloeide en waar mijn leven begon.
Groen slentert met mij mee langs de Oude Maas. Zoals het water zich een weg zoekt om uiteindelijk op te lossen in de oceaan, zo lossen problemen zich op aan de waterkant. Groen. De kleur van rust en kalmte. Van balans, harmonie en vertrouwen.
Ik adem blauw. ‘Hoecke’, de voormalige levensader van de Hoeksche Waard. Waar in vroeger tijd de postkoets zijn sporen achterliet. Stevige rivierklei ooit meetrillend op het ritme van paardenhoeven. Onze achtertuin, vol verborgen schatten uit het verleden. Pijpenkoppen, glaswerk, fragmenten van kruiken. Erfenissen van de herberg die onderdak bood aan handelsreizigers onderweg naar de hoofdstad. Het hectometerpaaltje in de voortuin als stille getuige van de Napoleonsroute. Niets herinnert nog aan de voormalige reuring. De tijd kabbelt rustig voort. Blauw. Vredig, evenwichtig en betrouwbaar.
Blauw gaat over in paars. Paarse Hoeckse dromen. Pinksterbloempaars uitvloeiend in koninklijk dieppaars. Gevoelens van rijkdom. Dat ik hier mag wonen. In dit grootse kleine stipje op de wereldkaart.
Hoecke, Puttershoek. Rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo, violet… Alle kleuren van de regenboog!
Emoties associeer ik vaak met kleuren. Ik heb de kleurrijke gevoelens rond mijn geboorteplaats eens op een rijtje gezet.
Met rood aan mijn zijde wandel ik door het Groot Koninkrijk, de prachtige polder tussen Puttershoek en ’s Gravendeel. In het rood weerspiegelt zich de hartslag van het landschap en haar verleden. Ik hoor zacht gefluisterde geheimen en gesprekken van de arbeiders die het land bewerkten, de griendwerkers en de rietsnijders. Verhalen bijna tastbaar maar opgelost in de tijd.
Oranje. Kijkend naar de skyline met de oude suikersilo’s kleurt mijn blik zich oranje. Mengkleur tussen rood en geel, combinatie van het lichamelijke en het emotionele. De geur van de bietencampagne nog vers in mijn neus en het suikerzoete gevoel van thuiskomen als ik het voormalige fabrieksterrein passeer.
Geel. Denkend aan ‘Hoecke’ kleuren mijn gedachten geel. Wuivend koolzaad en het pluis van de paardenbloemen langs de dijk. Stimulerend en energiek. Levensgeluk geassocieerd met de plek waar mijn grootouders woonden en werkten. Waar de liefde tussen mijn ouders opbloeide en waar mijn leven begon.
Groen slentert met mij mee langs de Oude Maas. Zoals het water zich een weg zoekt om uiteindelijk op te lossen in de oceaan, zo lossen problemen zich op aan de waterkant. Groen. De kleur van rust en kalmte. Van balans, harmonie en vertrouwen.
Ik adem blauw. ‘Hoecke’, de voormalige levensader van de Hoeksche Waard. Waar in vroeger tijd de postkoets zijn sporen achterliet. Stevige rivierklei ooit meetrillend op het ritme van paardenhoeven. Onze achtertuin, vol verborgen schatten uit het verleden. Pijpenkoppen, glaswerk, fragmenten van kruiken. Erfenissen van de herberg die onderdak bood aan handelsreizigers onderweg naar de hoofdstad. Het hectometerpaaltje in de voortuin als stille getuige van de Napoleonsroute. Niets herinnert nog aan de voormalige reuring. De tijd kabbelt rustig voort. Blauw. Vredig, evenwichtig en betrouwbaar.
Blauw gaat over in paars. Paarse Hoeckse dromen. Pinksterbloempaars uitvloeiend in koninklijk dieppaars. Gevoelens van rijkdom. Dat ik hier mag wonen. In dit grootse kleine stipje op de wereldkaart.
Hoecke, Puttershoek. Rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo, violet… Alle kleuren van de regenboog!