See me

Daar staat zij met haar privé fotograaf. Achter haar prijkt de befaamde gietijzeren creatie van meneer Eifel, het klapstuk van de wereldtentoonstelling van 1889. Zij is gekleed in een doorzichtig kanten niemendalletje. Zwart met een metersdiep decolleté en splitten tot aan haar navel. Eronder slechts een minuscule string. Haar voeten gestoken in torenhoge pumps. Koket draaiend met haar paraplu en flirtend met de camera. Haar knie en bovenbeen verleidelijk uitgestrekt tussen een van de splitten. Die heeft morgen blaasontsteking. Succes verzekerd.

Een eindje verderop poseert een andere dame. Zij is decadenter gekleed. Een Franse baret schuin op het hoofd, zwarte pantalon en knalrode jas. Een enorme tros reuzeballonnen in haar rechterhand. In rap Italiaans blaft de fotograaf haar instructies toe. Gevaarlijk balanceert zij met zichtbaar trillende benen op de rand van een wat hoger gelegen waterbassin. Straks stort ze in het diepe of zweeft ze à la Mary Poppins door de lucht. Ik hou mijn hart vast.

Op de tweede verdieping van de Eifeltoren wandelt een Amerikaanse heupwiegend heen en weer voor het perfecte filmpje. Als zij eenmaal zwoel in de camera kijkt, draait deze langzaam weg en focust op de Seine. Cut, cut en nog een keer…

Een zwaar opgemaakte Japanner staat quasi nonchalant poserend op de kinderkopjes van Montmartre. Zijn oversized pak, een gouden lange oorbel en witte gympen maken het geheel af. Parijs, ik was hier! パリ、私はここにいた！Pari, watashi wa koko ni ita!

Het absolute dieptepunt van het hele gebeuren, zie ik in een metrostation. Daar staat een meisje in standje hopeloos een selfie te maken. Op de achtergrond een slapende zwerver, badend in zijn eigen stinkende vuil. Hoezo gebruik maken van de ellende van een ander?

Het wemelt in Parijs van de influencers en hun crew. Ze zijn er in alle soorten en maten. Zowel mannen als vrouwen: groot, klein, dik, dun, blond, donker. Al dan niet met bil- en borstimplantaten, haarextentions, opgespoten lippen en strakke botox gezichten. Allemaal gaan ze voor het perfecte, maar onrealistische plaatje. Het meedogenloze beeld van de onechte versie van zichzelf.

Buiten weerzin voel ik medelijden met hen en hun lege wereld. Stop toch alsjeblieft met fotoshoppen en die filters. Weg met die gemaakte blik en die aanstellerig getuite lippen. Jullie zouden daarmee niet alleen jezelf maar ook een ander helpen om minder onzeker te zijn. Zoek en hou gewoon van jezelf.