Vroege vogels

Kwart over vier. Langzaam ontwaakt de natuur. De haan van een eindje verderop zet een keel op. Kukeleku, kukeleku! Na herhaalt gekraai, volgt het antwoord van andere gevederde buurtgenoten.
Het winterkoninkje heeft zoals altijd de primeur. Hij fluit zich de longen uit zijn kleine lijf. Wat een volume! Het roodborstje doet eveneens een duit in het zakje. Die jongen kan er ook wat van.
De nachtegaal ontwaakt wat later. ‘Vijf uur is vroeg genoeg, je moet het niet overdrijven’, zal hij denken. Prachtigvloeiende trillers en rollers ontsnappen aan zijn keel.
Een imponerende solozanger van topklasse. Zijn intens vibrerende lied overstemt alle anderen. Hij kan er geen genoeg van krijgen en ik ook niet.
De merel valt in en fluit zijn eigen partij in dit meerstemmige koor van zangvogels. Zij hebben helemaal geen begeleidingsorkest nodig, a capella klinken zij het mooist.
De specht geeft desalniettemin op de achtergrond een drumpartijtje met intervallen ten beste. Klinkt best goed.
De Turkse tortels slapen graag uit. Als zij op de leiplatanen voor het huis plaatsnemen, is het concert al een eind gevorderd. Koerend zingen zij zacht de tweede stem. De kauwen scharrelen door de dakgoot.
Hun rauwe stemmen hebben toch ook wel wat. Hun gekras doet mij denken aan de stem van Louis Armstrong. Van mij mogen ze blijven.
De kippen in de achtertuin tokken een deuntje mee. Een dissonant van jewelste, met hier en daar een stevige uithaal. Ik kan in hun lied geen enkele melodie of regelmaat herkennen.
Totaal uit de maat zitten zij in het wilde weg een beetje te jammen. Je zou het onder de noemer ‘experimentele improvisatie’ weg kunnen schrijven.
Als enkele brutale meeuwen zich ermee bemoeien, komt het concert abrupt ten einde. Hun gekrijs in combinatie met de kippenvriendinnen is niet om aan te horen.
Als zij zwijgen, geven nachtegaal en merel een laatste toegift. Een indrukwekkende apotheose van een fantastischochtendconcert.
De klok in de kerktoren slaat half zeven. Langzaam vervagen de vogelstemmen om plaats te maken voor geluiden van de dag. De voetstappen van een andere vroege vogel, de ‘kwart voor zeven trimmer’, snellen voorbij.
We zijn er weer; vanuit het donker naar het licht. Kom maar op met die dag, ik ben opgeladen!