
Walrus op drift en andere berichten
Komkommernieuws. Ik ben er dol op. Weet ik een keer niets te schrijven, dan levert komkommernieuws mij gegarandeerd nieuwe schrijfstof.
Vroeger knipte ik die berichten uit en prikte ze op het prikbord in het toilet. Destijds een populaire plek onder de visite.
Mijn zwagers bleven soms opvallend lang weg als ze gingen plassen. Regelmatig klonk er gegrinnik of uitbundig gelach achter de gesloten deur van ons kleinste kamertje.
In het digitale tijdperk valt er niet veel te knippen. Toch kwam ik de afgelopen maanden een aantal gekke, Coronatijd gerelateerde, berichten tegen.
In Ierland had men het in maart druk met een walrus. Een vijfjarige kleuter die met zijn vader een strandwandeling maakte, zag een walrus. ‘Kijk een walrus!’, riep hij.
Zijn vader dacht aan een uit de kluiten geschoten zeehond, totdat hij de witte slagtanden in het vizier kreeg. De door Corona getergde Ieren reageerden enthousiast op het nieuws. Eindelijk gebeurde er eens iets. Binnen de kortste keren had het dier een sterrenstatus.
Wat doet een walrus voor de Ierse kust, hoe kwam hij daar, kan hij overleven? Terwijl het nietsvermoedende dier kalmpjes door de Ierse wateren peddelde, bogen de geleerden zich over een stortvloed van publieksvragen.
Vooronderstellingen te over. Misschien viel de walrus na het jagen, ergens rond de Poolcirkel op een ijsschots in slaap.
Vervolgens dreef hij weg, de Atlantische oceaan over. Na een reis van duizenden kilometers strandde hij op de kust van het eiland Valentia.
De meest aannemelijke, wetenschappelijk verantwoorde,verklaring is dat hij wellicht op zoek was naar nieuwe voortplantingsgebieden.
Niet ongewoon voor een walrus. Helaas is er voor de kust van Ierland weinig voortplantingsmateriaal voorhanden. Arme jongen, hij moet nog veel leren!
Dan was er een bericht uit Londen. Wanhopig op zoek naar aandacht, introduceerde de Amerikaanse actrice Gwyneth Paltrow ooit een ‘vaginakaars’.
De kaars ruikt naar haar gevoelige zone. Een Engelse vrouw won zo’n kaars tijdens een on-line pub quiz in Coronatijd. Tja, wat móet je daar mee?
In een melige bui heeft ze het geval toch maar aangestoken. Plotseling kwam er een hoge steekvlam uit het glazen potje op haar salontafel.
De kaars explodeerde en loeihete deeltjes dwarrelden neer op het tafelkleed, dat vlam vatte. Ternauwernood kon zij de boel blussen.
Zie ik veel verschil tussen de walrus en Gwyneths’ vaginakaars? Nou, nee. Eindconclusie: beiden vallen onder de categorie: ‘licht ontvlambare types’. En ze stinken.
Vroeger knipte ik die berichten uit en prikte ze op het prikbord in het toilet. Destijds een populaire plek onder de visite.
Mijn zwagers bleven soms opvallend lang weg als ze gingen plassen. Regelmatig klonk er gegrinnik of uitbundig gelach achter de gesloten deur van ons kleinste kamertje.
In het digitale tijdperk valt er niet veel te knippen. Toch kwam ik de afgelopen maanden een aantal gekke, Coronatijd gerelateerde, berichten tegen.
In Ierland had men het in maart druk met een walrus. Een vijfjarige kleuter die met zijn vader een strandwandeling maakte, zag een walrus. ‘Kijk een walrus!’, riep hij.
Zijn vader dacht aan een uit de kluiten geschoten zeehond, totdat hij de witte slagtanden in het vizier kreeg. De door Corona getergde Ieren reageerden enthousiast op het nieuws. Eindelijk gebeurde er eens iets. Binnen de kortste keren had het dier een sterrenstatus.
Wat doet een walrus voor de Ierse kust, hoe kwam hij daar, kan hij overleven? Terwijl het nietsvermoedende dier kalmpjes door de Ierse wateren peddelde, bogen de geleerden zich over een stortvloed van publieksvragen.
Vooronderstellingen te over. Misschien viel de walrus na het jagen, ergens rond de Poolcirkel op een ijsschots in slaap.
Vervolgens dreef hij weg, de Atlantische oceaan over. Na een reis van duizenden kilometers strandde hij op de kust van het eiland Valentia.
De meest aannemelijke, wetenschappelijk verantwoorde,verklaring is dat hij wellicht op zoek was naar nieuwe voortplantingsgebieden.
Niet ongewoon voor een walrus. Helaas is er voor de kust van Ierland weinig voortplantingsmateriaal voorhanden. Arme jongen, hij moet nog veel leren!
Dan was er een bericht uit Londen. Wanhopig op zoek naar aandacht, introduceerde de Amerikaanse actrice Gwyneth Paltrow ooit een ‘vaginakaars’.
De kaars ruikt naar haar gevoelige zone. Een Engelse vrouw won zo’n kaars tijdens een on-line pub quiz in Coronatijd. Tja, wat móet je daar mee?
In een melige bui heeft ze het geval toch maar aangestoken. Plotseling kwam er een hoge steekvlam uit het glazen potje op haar salontafel.
De kaars explodeerde en loeihete deeltjes dwarrelden neer op het tafelkleed, dat vlam vatte. Ternauwernood kon zij de boel blussen.
Zie ik veel verschil tussen de walrus en Gwyneths’ vaginakaars? Nou, nee. Eindconclusie: beiden vallen onder de categorie: ‘licht ontvlambare types’. En ze stinken.