Winter wonderland
Langzaam dringt een hoog en opgewonden kinderstemmetjemijn slaperige brein binnen. ‘Wit! Alles is wit, papa. Álles, álles is wit!’, klinkt het voor ons huis. Het wonder is blijkbaar geschiedt.
Het wonder waar we deze winter al zo lang op wachten. Als ik even later naar buiten kijk, is alles inderdaad wit. Precies zoals de aankondiger van het grote nieuws riep.
Een verstilde witte wereld compleet met sneeuwduinen tegen het kelderraam, pootafdrukjes van vogels en andere passanten in de tuin en de pas opgekomen sneeuwklokjes kregen vannacht een schattig sneeuwmutsje.
Op de vijver ligt een dun laagje sneeuw, het steeltje van een ondergedoken waterlelie piept er bovenuit.
Een venijnige noordoostenwind met een gevoelstemperatuur van -12 graden maakt het plaatje compleet. Sneeuwstorm Darcy is inmiddels een feit. Wat wil een mensenkind nog meer?
Na aankondigingen van mogelijke sneeuwval en vorst vliegen sleeën en thermo ondergoed steevast de webwinkels uit.
Marktplaats stroomt vol met tweedehands kinderschaatsen die al jaren in het vet lagen te wachten terwijl de kindervoetjes doorgroeiden. We kijken dagenlang regelmatig naar buiten of de eerste sneeuwvlokken al arriveren.
Er hangt een, van verlangen doordrenkte, hoerastemming in de lucht. En nu, nuis het er ein-de-lijk van gekomen.
Wat maakt een laag sneeuw toch zo bijzonder, vraag ik me af. ’t Is tenslotte een doodnormaal natuurverschijnsel. Is het de kleur? Smetteloos wit, de kleur van reinheid en onschuld. Is het de geur? Prikkelend en uitdagend. Is het de sfeer?
Nostalgisch en romantisch. Een sfeer van verlangen naarbetere tijden van onbezorgd plezier en vermaak. De schilderijen van Hollandse meesters stevig verankerd op ons nationale netvlies
In deze sombere tijd van Lockdown, avondklok en steeds maar weer testen zijn deze gestaag neer dwarrelende sneeuwvlokken bijzonder welkom.
De zich monotoon aaneen rijgende dagen eindelijk onderbroken door een lichtpuntje. Puntje? Zeg maar gerust PUNT!
Collectieve zorgen maken plaats voor collectieve blijdschap en vermaak. Giga sneeuwballengevechten met ijskoude voltreffers en sleetje rijden van de dijk.
Roetsj… naar beneden. Warme chocolademelk met slagroom, erwtensoep, natte wanten, tranende ogen, tintelvingers, jeukende wintertenen, druipneuzen en knalrode oren. Heerlijke avonturen in eenvolmaakt witte wereld. Nederland geniet!
Corona, je krijgt ons niet klein, we kunnen er weer tegenaan. Darcy haalt het kind in ons naar boven. Heb ik winterwortels in huis? Vanmiddag eerst maar eens een sneeuwpop bouwen!
Het wonder waar we deze winter al zo lang op wachten. Als ik even later naar buiten kijk, is alles inderdaad wit. Precies zoals de aankondiger van het grote nieuws riep.
Een verstilde witte wereld compleet met sneeuwduinen tegen het kelderraam, pootafdrukjes van vogels en andere passanten in de tuin en de pas opgekomen sneeuwklokjes kregen vannacht een schattig sneeuwmutsje.
Op de vijver ligt een dun laagje sneeuw, het steeltje van een ondergedoken waterlelie piept er bovenuit.
Een venijnige noordoostenwind met een gevoelstemperatuur van -12 graden maakt het plaatje compleet. Sneeuwstorm Darcy is inmiddels een feit. Wat wil een mensenkind nog meer?
Na aankondigingen van mogelijke sneeuwval en vorst vliegen sleeën en thermo ondergoed steevast de webwinkels uit.
Marktplaats stroomt vol met tweedehands kinderschaatsen die al jaren in het vet lagen te wachten terwijl de kindervoetjes doorgroeiden. We kijken dagenlang regelmatig naar buiten of de eerste sneeuwvlokken al arriveren.
Er hangt een, van verlangen doordrenkte, hoerastemming in de lucht. En nu, nuis het er ein-de-lijk van gekomen.
Wat maakt een laag sneeuw toch zo bijzonder, vraag ik me af. ’t Is tenslotte een doodnormaal natuurverschijnsel. Is het de kleur? Smetteloos wit, de kleur van reinheid en onschuld. Is het de geur? Prikkelend en uitdagend. Is het de sfeer?
Nostalgisch en romantisch. Een sfeer van verlangen naarbetere tijden van onbezorgd plezier en vermaak. De schilderijen van Hollandse meesters stevig verankerd op ons nationale netvlies
In deze sombere tijd van Lockdown, avondklok en steeds maar weer testen zijn deze gestaag neer dwarrelende sneeuwvlokken bijzonder welkom.
De zich monotoon aaneen rijgende dagen eindelijk onderbroken door een lichtpuntje. Puntje? Zeg maar gerust PUNT!
Collectieve zorgen maken plaats voor collectieve blijdschap en vermaak. Giga sneeuwballengevechten met ijskoude voltreffers en sleetje rijden van de dijk.
Roetsj… naar beneden. Warme chocolademelk met slagroom, erwtensoep, natte wanten, tranende ogen, tintelvingers, jeukende wintertenen, druipneuzen en knalrode oren. Heerlijke avonturen in eenvolmaakt witte wereld. Nederland geniet!
Corona, je krijgt ons niet klein, we kunnen er weer tegenaan. Darcy haalt het kind in ons naar boven. Heb ik winterwortels in huis? Vanmiddag eerst maar eens een sneeuwpop bouwen!